[ནང་དོན་གནད་བསྡུས།］ ཏུན་ཧོང་ནས་རྙེད་སོན་བྱུང་བའི་གནའ་བོའི་བོད་ཡིག་གི་བྲིས་རྙིང་S.T.704 དང S.T.710ནི་རྒྱ་ནག་གི་ཡུལ་དུ་དར་བའི་བསམ་གཏན་པའི་ཡིག་ཆ་《ལིང་ཀ་མཁན་ཕོ་དང་སློབ་མའི་མདོ་》《楞伽师资记》ཞེས་པའི་ཆད་སྐྱོན་ཤོར་ཡོད་པའི་བོད་འགྱུར་མ་གཉིས་ཡིན་ལ། ད་ལྟར་དབྱིན་ཇིའི་རྒྱལ་གཉེར་རྟེན་རྫས་བཤམ་སྟོན་ཁང་དུ་ཉར་ཚགས་བྱས་ཡོད། མིག་སྔར་རྒྱལ་ནང་དུ་ཡིག་ཆ་འདིར་ཞིབ་འཇུག་བྱས་པའི་དཔྱད་འབྲས་མཐོང་མ་སོང་བས། འདིར་འཇར་པན་གྱི་ཆེད་མཁས་རེ་གཉིས་ཀྱི་ཞིབ་འཇུག་གི་རྨང་གཞིའི་སྟེང་བོད་འགྱུར་མའི་ཡིག་ཆ་གཉིས་ཀྱི་ཁྲོད་བཀོལ་སྤྱོད་བྱས་ཡོད་པའི་ཆོས་སྐད་ཀྱི་མིང་བརྡ་དག་གི་འདྲ་མིན་ཞིབ་བསྡུར་དང་། བརྡ་སྤྲོད་ཀྱི་ཁྱད་ཆོས་སོགས་ལ་དབྱེ་ཞིབ་བྱས་ནས་བོད་འགྱུར་གྱི་ལོ་དུས་ཀྱི་སྔ་གཞུག་དང་། འགྱུར་ཡིག་གི་ཁྱད་ཆོས། རྒྱ་ནག་གི་བསམ་གཏན་པའི་ལྟ་གྲུབ་ཀྱིས་བོད་བརྒྱུད་ནང་བསྟན་ཆོས་ལུགས་ལ་ཤན་ཤུགས་ཐེབས་ཚུལ་སོགས་ལ་དབྱེ་ཞིབ་བྱས་ཤིང་། ལྷག་པར་དུ་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་དང་བོད་འགྱུར་མ་གཉིས་ལ་དཔྱད་བསྡུར་ཞིབ་འཇུག་བྱས་ནས། རྒྱ་ནག་གི་བསམ་གཏན་པའི་གྲུབ་མཐའ་དེ་བོད་དུ་དར་ཚུལ་གྱི་ཡིག་ཆ་རྩ་ཆེན་པོ་འདི་རྒྱལ་ནང་དུ་ཆེས་ཐོག་མར་རིག་གཞུང་ཞིབ་འཇུག་གི་ཁམས་སུ་མཁོ་འདོན་བྱེད་རྒྱུ་ནི་དཔྱད་རྩོམ་འདིའི་དམིགས་ཡུལ་ཏུ་འཁུམས་སོ།།
[བརྡ་ཆད་གཙོ་བོ།] ཏུན་ཧོང་། བྲིས་རྙིང་། 《ལིང་ཀ་མཁན་ཕོ་དང་སློབ་མའི་མདོ》
[ཀྲུང་གོའི་དཔེ་དེབ་དབྱེ་རྟགས།] G256.1
[ཡིག་ཚང་མཚན་བྱང་།] A
[རྩོམ་གྱི་གོ་རིམ་ཨང་སྒྲིག] 1002-9060-2015-03-0166-24
དང་པོ། ཡིག་ཆའི་འབྱུང་ཁུངས་དང་རྒྱབ་ལྗོངས་ངོ་སྤྲོད།
ཏུན་ཧོང་ནས་རྙེད་སོན་བྱུང་བའི་གནའ་བོའི་བོད་ཡིག་གི་བྲིས་རྙིང་S.T.704、S.T.710ནི་རྒྱ་ནག་གི་ཡུལ་དུ་དར་བའི་བསམ་གཏན་པའི་ཡིག་ཆ་《ལིང་ཀ་མཁན་ཕོ་དང་སློབ་མའི་མདོ་》《楞伽师资记》ཞེས་པའི་བོད་འགྱུར་མ་ཡིན་ལ། ད་ལྟར་དབྱིན་ཇིའི་རྒྱལ་གཉེར་རྟེན་རྫས་བཤམ་སྟོན་ཁང་དུ་ཉར་ཚགས་བྱས་ཡོད། ཡིག་ཆ་འདི་ནི་རྒྱ་ནག་གི་ཆེས་སྔ་མོའི་དུས་ཀྱི་བསམ་གཏན་བྱང་མའི་ཡིག་ཆ་གལ་ཆེན་ཞིག་ཡིན་ལ། བསྟན་བཅོས་འདིའི་རྩོམ་པ་པོ་ནི་ཏཱ་ཨན་དགོན་གྱི་བསམ་གཏན་སློབ་དཔོན་ཆེན་པོ་(净觉683—750)ཡིན། བསྟན་བཅོས་འདིའི་རྩོམ་གྲུབ་གྱི་ལོ་དུས་ནི་ཐང་རྒྱལ་རབས་ཀྱི་ཁེད་ཡོན་(唐代开元)སྤྱི་ལོ་713-741པའི་སྟོད་རྒྱུད་ཡིན་ལ། བསྟན་བཅོས་འདི་རྩོམ་གྲུབ་བྱུང་རྗེས་དུས་མི་འགྱངས་བར་ཏུན་ཧོང་ས་ཁུལ་དུ་དར་བ་དང་། ཏུན་ཧོང་ནས་རྙེད་སོན་བྱུང་བའི་རྒྱའི་ཡིག་ཆའི་ཁྲོད་བསྟན་བཅོས་འདིའི་པར་གཞི་མི་འདྲ་བ་དུ་མ་མཐོང་ཐུབ་ལ། བོད་ཡིག་གི་ཁྲོད་དུ་གོང་གི་ཡིག་ཆ་S.T.704、S.T.710གཉིས་ལས་མེད། 《ལིང་ཀ་མཁན་ཕོ་དང་སློབ་མའི་མདོའི་》 《楞伽师资记》མིང་གཞན་ལ་ 《楞伽师资血脉记》ཡང་ཟེར། ཡིག་ཆ་འདིའི་བོད་འགྱུར་མར་ཐོག་མར་ཞིབ་འཇུག་བྱེད་མཁན་ནི་འཇར་པན་གྱི་མཁས་པ་ཆེན་པོ་ཨོའུ་ཨད་ཡཱ་མཱ་དྷ་ཡཱི་ཞུང་(上山大峻)ལགས་ཡིན། ཁོས་《བོད་འགྱུར་མའི་ལིང་ཀ་མཁན་ཕོ་དང་སློབ་མའི་མདོའི་རྩོམ་གྲུབ་ལོ་དུས་ཀྱི་གནད་དོན་》①ཞེས་པའི་དཔྱད་རྩོམ་ཞིག་དང་《བོད་འགྱུར་མའི་ལིང་ཀ་མཁན་ཕོ་དང་སློབ་མའི་མདོར་དཔྱད་པ་》②ཞེས་པའི་དཔྱད་རྩོམ་གཉིས་སྔ་གཞུག་ཏུ་འགྲེམ་སྤེལ་བྱས་ལ། ཁོས་ཏུན་ཧོང་ནས་ཐོན་པའི་བོད་ཀྱི་གནའ་བོའི་ཡིག་རྙིང་S.T.710ལ་དབྱེ་ཞིབ་བྱས་པ་ལྟར་ན། ཡིག་ཆ་དེ་ནི་རྒྱ་ཡིག་ནས་བོད་ཡིག་ཏུ་བསྒྱུར་བ་ཡིན་པ་དང་། འགྱུར་ཡིག་གི་སྐད་བརྡ་སོགས་གྲལ་དག་མོ་ཞིག་དང་སྤུས་ཀ་ལེགས་པོ་ཞིག་མིན་ལ། ཆད་བསྒྱུར་དང་འགྱུར་སྐྱོན་གང་མང་ཡོད་པ་དང་། ཚིག་སྦྱོར་ལ་ལ་ཞིག་ཏུན་ཧོང་ནས་ཐོན་པའི་རྒྱའི་ཡིག་ཆ་དང་མི་འདྲ་ས་གང་མང་ཡོད་པས། བོད་ཡིག་ཏུ་མཐོང་ཐུབ་པའི་ལིང་ཀ་མཁན་ཕོ་དང་སློབ་མའི་མདོ་ནི་སྔར་ཡོད་ཀྱི་རྒྱ་ཡིག་གི་བསྟན་བཅོས་དེ་ལས་བསྒྱུར་བ་མ་ཡིན་པར། རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་གཞན་ཞིག་གི་སྟེང་བསྒྱུར་བ་ཡིན་པ་བདེན་དཔང་བྱས་ཡོད། བོད་འགྱུར་མའི་དེབ་དེ་ནི་མིག་སྔར་དེབ་དེ་གཅིག་པུ་ལས་གཞན་མཐོང་རྒྱུ་མེད་ལ། བོད་ཀྱི་ལོ་རྒྱུས་ཡིག་ཚང་དག་ལས་ཀྱང་ལུང་དྲངས་ཡོད་པ་སོགས་མིག་སྔར་མཐོང་མ་སོང་བས། བོད་འགྱུར་མའི་རྩོམ་གྲུབ་ཀྱི་ལོ་དུས་དང་། ས་གནས། སྒྱུར་པ་པོ། དམིགས་ཡུལ་སོགས་ལ་མུ་མཐུད་དུ་ཞིབ་འཇུག་བྱེད་དགོས་ཞེས་གསུངས་ཡོད་ལ། འཇར་པན་གྱི་ཏུན་ཧོང་ཆེད་མཁས་པ་ཨོ་ཁེ་མོའོ་ཐོའོ་ལགས་ཀྱིས་སྔོན་གྱི་ཞིབ་འཇུག་གི་རྨང་གཞིའི་སྟེང་མུ་མཐུད་དུ་ཞིབ་འཇུག་བྱས་ནས་སྔ་གཞུག་ཏུ་《ལིང་ཀ་མཁན་ཕོ་དང་སློབ་མའི་མདོའི་ཞིབ་འཇུག་དང་པོ་》དང་《ལིང་ཀ་མཁན་ཕོ་དང་སློབ་མའི་མདོའི་ཞིབ་འཇུག་གཉིས་པ་》③ཞེས་པའི་དཔྱད་རྩོམ་སྤེལ་ལ། རྩོམ་པ་པོས་བསྟན་བཅོས་འདིའི་མགོ་ཁུངས་ལ་རྩད་དཔྱོད་བྱེད་ཆེད་རྒྱ་ཡིག་དང་བོད་ཡིག་མཉམ་དུ་སྦྲགས་མའི་ཚུལ་དུ་བཀོད་ནས་འཇར་ཡིག་གི་མཆན་བུ་ཀྱང་བཀོད་ཡོད། ཁོའི་ཞིབ་འཇུག་གི་མཐའ་འབྲས་ནི་ཡིག་ཆ་འདིའི་སྔོན་གྱི་མཚན་བྱང་ལ་《楞伽师弟子经》ཟེར་ལ།ནང་དོན་རྒྱའི་ཡིག་ཆའི་ལེའུ་ལྔ་བའི་བར་རྐེད་དུ་མཚམས་བཞག་ཡོད་ཟེར། ཁོས་ད་དུང་སྤྱི་ལོ་755ལོར་ཐང་རྒྱལ་རབས་སུ་ཨན་ཞིའི་ཟིང་འཁྲུགས་བྱུང་བའི་སྐབས་སུ་ཡིག་ཆ་འདི་ཏུན་ཧོང་ས་ཁུལ་དུ་དར་སོང་ལ། བོད་བཙན་པའི་ཏུན་ཧོང་ལ་དབང་བསྒྱུར་བྱེད་དུས་བོད་ཡིག་ཏུ་བསྒྱུར་ཟེར། ཁོའི་ལྟ་ཚུལ་འདི་དག་ནི་ཚོད་དཔག་རྐྱང་རྐྱང་ལས་ཁུངས་ཐུབ་ཡིག་ཆས་བདེན་དཔང་བྱེད་དཀའ།
གོང་གི་འཇར་པན་གྱི་ཆེད་མཁས་གཉིས་ཀྱི་གསུང་ནི་དངོས་གནས་གསར་གཏོད་རང་བཞིན་གྱི་ལྟ་བ་ཞིག་ཡིན་ལ། ཁོ་ཚོའི་མཉམ་འཇོག་སའི་གནད་གཙོ་བོ་ནི་ཡིག་ཆ་གཉིས་ཀྱི་ཞིབ་བསྡུར་ཐབས་ལམ་ལ་བརྟེན་ནས་བོད་འགྱུར་གྱི་དུས་ཚོད་དང་ས་གནས། བསྒྱུར་པ་པོ། འགྱུར་ཡིག་གི་སྤུས་ཀ བསྒྱུར་བའི་དམིགས་ཡུལ། བོད་འགྱུར་བྱེད་དུས་ཀྱི་མ་ཕྱི་སོགས་གང་ལ་གཞི་བཅོལ་བ་ཡིན་པ་སོགས་ལ་དཔྱད་པ་བཏང་ཡོད། འདི་གར་ཁོ་བོས་འཇར་པན་གྱི་ཆེད་མཁས་གཉིས་ཀྱི་ཞིབ་འཇུག་གི་རྨང་གཞིའི་སྟེང་བོད་འགྱུར་མ་གཉིས་ཀྱི་ཁྲོད་བཀོད་ཡོད་པའི་གཅིག་མཚུངས་ཀྱི་མིང་བརྡར་འབྲི་ཚུལ་མི་འདྲ་བ་དུ་མ་ཡོད་པ་ཞིབ་བསྡུར་བརྒྱུད་ནས་བོད་འགྱུར་ཀྱི་ལོ་དུས་དང་འགྱུར་སྔ་ཕྱིའི་མིང་བརྡའི་ཁྱད་པར། བརྡ་སྤྲོད་སྟེང་གི་ཁྱད་པར་དང་། ཚིག་གི་སྦྱོར་ཚུལ་གྱི་ཁྱད་པར་སོགས་ལ་དབྱེ་ཞིབ་བྱས་ནས་སྐབས་དེའི་བོད་སྐད་ཀྱི་རྣམ་པ་མཚོན་ཅི་ཐབས་བྱེད་རྒྱུ་དང་། ལྷག་པར་དུ་རྒྱ་ནག་གི་འགྱུར་ལས་བྱུང་བའི་བོད་ཀྱི་ཆོས་སྐད་ཀྱི་འཕེལ་འགྱུར་ལ་དབྱེ་ཞིབ་བྱེད་རྒྱུ་དེ་ཡིན།
གཉིས་པ། དབྱིན་ཇིར་ཉར་ཚགས་བྱས་ཡོད་པའི་ཏུན་ཧོང་བོད་ཡིག་གི་བྲིས་རྙིང་S.T.704དང་S.T.710མ་ཕྱི་ངོ་སྤྲོད།
S.Tནི་སི་ཐན་ཡུན་གྱིས་དབྱིན་ཇིའི་རྒྱལ་ཁབ་ཏུ་ཁྱེར་བའི་བོད་ཡིག་གི་དཔེ་རྟགས་ཡིན་ལ། S ནི་དབྱིན་ཇིར་ཉར་ཡོད་པའི་རྒྱ་ཡིག་གི་ཡིག་ཆའི་རྟགས་ཡིན། P.Tནི་ཧྥ་རན་སིར་ཉར་ཡོད་པའི་བོད་ཡིག་གི་དཔེ་རྟགས་ཡིན་ལ། Pནི་ཧྥ་རན་སིར་ཉར་ཡོད་པའི་རྒྱ་ཡིག་གི་དཔེ་རྟགས་ཡིན། 《ལིང་ཀ་མཁན་ཕོ་དང་སློབ་མའི་མདོ་》ཞེས་པའི་ཡིག་ཆ་ནི་ད་ལྟ་དབྱིན་ཇིའི་རྒྱལ་གཉེར་དཔེ་མཛོད་ཁང་དུ་ཉར་ཚགས་བྱས་ཡོད། ཡིག་ཆའི་སྟེང་དུ་ཡོད་པའི་རྟགས་india officelibraryནི་ཡིག་ཆ་འདི་ཉར་ཚགས་བྱེད་དུས་བཀོད་པའི་རྟགས་ཡིན། འཇར་པན་གྱི་ཏུང་ཡུང་ཡིག་མཛོད་(东洋文库)དུའང་ཉར་ཚགས་བྱས་ཡོད། ཡིག་ཆ་ཨང་S.T.704ཞེས་པ་ནི་21x9cmརིང་ཚད་ཅན་གྱི་དཔེ་ཆ་སྣ་རིང་ཞིག་ཡིན།ཤོག་གྲངས་13ཅན་གྱི་མདུན་རྒྱབ་གཉིས་སུ་བོད་ཡིག་གི་དབུ་ཅན་གྱིས་བྲིས་ཡོད་དེ། ཤོག་གྲངས་རེ་རེའི་སྟེང་དུ་ཐིག་ཕྲེང་ལྔ་རེ་ཡོད་ལ། ཡིག་ཆ་ཁོ་རང་སྟེང་དུ་ཤོག་གྲངས་ཀྱི་ཨང་ཀི་སོགས་ཅི་ཡང་བཀོད་མེད། india office libraryཡིག་ཆ་འདི་ཉར་ཚགས་བྱེད་དུས་ཤོག་གྲངས་19-31བཀོད་ཡོད།ཡིག་ཆ་S.T.710ཞེས་པའང་27.3x6cmརིང་ཚད་ཅན་གྱི་དཔེ་ཆ་སྣ་རིང་ཞིག་ཡིན་ལ། སྡོམ་པའི་ཤོག་གྲངས་39ཅན་གྱི་མདུན་རྒྱབ་གཉིས་སུ་བོད་ཡིག་གི་དབུ་ཅན་གྱིས་བྲིས་ཡོད། ཤོག་གྲངས་རེ་རེའི་སྟེང་ཐིག་ཕྲེང་བཞི་རེ་ཡོད་ལ། དཔེ་ཆའི་གཡོན་ཕྱོགས་སུ་བོད་ཡིག་གི་ཤོག་གྲངས་རྒྱབ་ཡོད་པ་དང་། ཤོག་གྲངས་བཅོ་ལྔ་ནས་ལྔ་གསུམ་བར་བཀོད་ཡོད་ལ། གཡས་ཕྱོགས་སུ་india office libraryཉར་ཚགས་བྱེད་དུས་ཤོག་གྲངས་27-65འདི་རྒྱབ་ཡོད།
གསུམ་པ། ཡིག་ཆ་S.T.710、S.T.704གཉིས་ཀྱི་རྒྱ་བོད་ཡིག་གཉིས་ཀྱི་མ་ཕྱི་དཔྱད་བསྡུར།
མ་ཕྱི1：བོད་འགྱུར་མའི S.T.710：
(S.T.710.p27a)④ལྀང་ཀའི་མཁན་ཕོ་དང་སློབ་མའི་མདོ་བམ་ཕོ་གཅིག་གོ།། །⑤ ཐོག་མ་གཅིག་སྟེ་ཁིའུ་འད་བར་ཏ་རས་⑥བཤད་ཕཱ།། རྒྱ་རྗེ་སོང་གི་ཚེ་ན། རྒྱ་གར་གྱི་དབུས་ཀྱི་ཡུལ་ནས། ཆོས་གྱི་མཛོད་གསུམ་གྱི་མཁན་པོ་ཁིའུ་འད་བར་ཏ་ར།། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་མཁས་པར་ཤེས་པ།། མཁན་པོ་མ་ཧ་ཡན་⑦ཞེས་བྱ་བཱ།། ལོའི་མྱིང་འགྭན་ཀྭ་⑧ཞེས་བྱ་བཱ།། ལོ་གཅིག་ལ་གྲུ་ཆེན་པོར་ཞུགསྟེ།། ཀྭང་ཅུར་⑨ཕྱིན་ནས།། རྒྱ་རྗེ་སྩོང་ཏ་ཆོས་⑩ཏན་ཡང་ཀུན་⑾དུ་བསྩུ་⑿སྟེ།།
楞伽师资记卷一⒀
第一、宋朝求那跋陀羅三藏。中天竺國人。大乘學時號摩訶衍。元嘉年。隨船至廣州。宋太祖。迎於丹陽郡。
(S.T.710.p27.b)ལིང་ཀའི་ཆོས་གྱི་ཡི་གེ་བསྒྱུར་ནས། རྒྱ་རྗེ་སྲས་དང་ཀོང་ཅོ་ཁྱིམ་ནས་བྱུང་བ་དང་། མ་བྱུང་བས་བསམ་གཏན་བསྟན་པའྀ་སྒོ་དབྱེ་བར་གསོལ་ནས།། བར་ཏ་རྒྱའི་སྐད་མྱི་ཤེས་ཏེ།། སྙིང་ལ་ཆགས་ནས།། མཚན་མོའི་རྨྱི་ལམ་ན། རལ་གྱྀས་མགོ་བཅད་དེ།། བརྗེས་པ་སྙམ་བྱེད་ནས།། བསམ་གཏན་བསྟན་པའྀ་སྒོ་ཕྱེ་ན།། ཆོས་གསུམ་གྱི་མཁན་པོ་ན་རེ།། ཡུལ་འདི་ཤར་ཕྱོགས་ན་འདུག་པས་ལས་སྤྱད་དུ་ཆོས་མྱེད་དེ་མྱེད་པས་ན།། ལ་ལ་ནི་ཐེག་པ་ཆུང་ངུ་དང།།
譯出楞伽經。王公道俗請開禪訓。跛陀未善宋言有愧。即多夢人以劍易首。於是就開禪訓。三藏云。此土。地居東邊。修道無法。以無法故。
(S.T.710.p28.a) ཐེག་པ་གཉིས་ཀྱི་ཆོས་སུ་ལྷུང་།། ལ་ལ་ནི་མུར་འདུག་པ་རྣམ་པ་དགུ་བཅུ་རྩ་ལྔའི་ཆོས་གྱི་ནང་དུ་ལྷུང་།། ལ་ལ་ནི་ལྷ་མ་སྲིན་གྱི་ལམ་དུ་ལྷུང་སྟེ།། མྱྀའོ་ཆོག་གི་ལེགས་ཉེས་གྱི་དོན་ལ་བརྟགས་ན།། དེ་ན་རེ་བསམ་གཏན་གྱི་ནང་ནས་མཐོང་བ་འདྀ་ནི་ཉོན་མོངས་པའྀ་དོན་ཆེན་པོ་སྟེ།། གདོན་ཆེན་པོ་བདག་ཀྱང་བྱིང་། གཞན་ཀྱང་བྱིང་། ངས་དེ་ལྟ་བུ་ལ་སྩོགས་པ་བསྐལ་པ་ཡུན་རིང་དུ།། ལྷ་མ་སྲིན་གྱི་ལམ་ན་འདུག་ཅིང་།། ཡུན་རིང་དུ་སྐྱེ་ཤིས་སྙོན་
或墜小乘二乘法。或墮九十五種外道法。或墮鬼神禪。觀見一切物。知他人家好惡事。苦哉。大福大禍。自陷陷他。我愍 此輩。長劫落鬼神。久受生死。
(S.T.710.p28.b)རྨོང་སྟེ།། གྲོལ་ཐར་མ་ཐོབ་པ་སྙིང་རྗེའོ།། ལ་ལ་ནི་སྒྱུ་མའི་སྔགས་གྱི་ཆོས་གྱི་ནང་དུ་ལྷུང་སྟེ།།ལྷ་མ་སྲིན་གྱི་མངག་ཅིང་། ཁོང་གཞན་གྱི་ད་དུང་མ་འོངས་པའྀ་དོན་ལ་ལྟ་བ་ཀུན་དེ་ལྟ་བུ་ཡིན་ནོ།། མྱི་ཕལ་ཐ་མལ་པ་ལོང་བ་བསླད་པས་མྱི་ཤེསྟེ།། འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་དེ་ལྟའོ་ཞེས་ཟེར་ཏེ།། ཀུན་བཏུལ་ཕབ་ནས།། ཕྱོགས་ཤིང་རྟེན་དུ་བཅུགསྟེ།། མཐའ་ཡུན་གྱི་ཆོས་ཡིན་དུ་འཛིན་ཏོ།།⒁ ལྷ་མ་སྲིན་དང་འདྲེ་གདོན་ཡོད་པའི་ཆོས་ཡིན།།
不得解脫。或墮術法。役使鬼神。看他家好惡事。誰言我坐禪觀行。凡夫盲迷不解。謂登聖道。皆悉降伏。不知是鬼神邪魅法也。
(S.T.710.p29.a)ཡིན་བར་མྱི་ཤེས་པ་དེ་ཤིན་དུ་སྡུག་གོ།⒂ངའི་དབུས་གྱི་ཡུལ་ན་ཡང་དག་པ་དྲང་པོའི་ཆོས་གསང་བ་ཡོད་དེ་མ་བརྗོད་དོ།། བདམསྟེ་རྒྱུ་དང་དབང་བོ་སྨྱིན་བ་ཡོད་ན་ནི།། ལམ་ཀར་ཕྲད་པའྀ་མྱི་འཛངས་པ་ལ་ཡང་བསྟན་ཅིང་སྦྱིན་ནོ །། དབང་བོ་མ་སྨྱིན་པ་ནི་ཕ་བུ་ཡང་གཅིག་ལ་གཅིག་མྱི་བསྟན་ན།། ཡིད་ཐ་དད་པ་ལྟ་སྨོས་ཀྱང་ཅི་དགོས།།།⒃ ལིང་ཀའི་ཆོས་གྱི་ཡི་གེ་ནི་སངས་རྒྱས་རྣཾས་གྱི་སེམས་ནི་རང་གི་མཆོགསྟེ།། ངས་ཆོས་བསྟན་པ་ནི་སེམས་མྱི་ལྡང་བའི་གནས་ཡིན་ནོ།། ཆོས་དེས་ནི་ཐེག་པ་གསུམ་ལས་
我中國有正法。祕不傳簡。有緣根熟者。路逢良賢。途中受與。若不逢良賢。父子不得。楞伽經云。諸佛心第一。教授法時。心不起處是也。
(S.T.710.p29.b)འཕགསྟེ་རྒལ་ཏོ།། ས་བཅུ་ལས་འདས་ནས་མཐའ་ཡུན་གྱི་སངས་རྒྱས་གྱི་འབྲས་བུའྀ་གནས་འདི་ཡིན་ནོ།། ཅི་ནས་ཀྱང་སེམས་ཐུབ་ཅྀང་བདག་ཤེས་པར་རུང་གི།། གྱི་ན་བྱ་ཞིང་གཞན་ལ་སྦྱིན་དུ་མྱི་རུང་།⒄ སེམས་མྱེད་པས་ནི་ཡང་དག་པའྀ་ཤེས་པ་དགོས།། དྲན་པ་མྱེད་པས་ནི་ལུས་བདེ་བར་བྱ་སྟེ།། དབེན་པར་མྱི་གཡོ་བར་འདུག་ལ་ཕྱི་མོ་བསྲུངས་ཤིང་ཡང་དག་པ་ལ་ཕྱོགས་སོ།། ངའི་ཆོས་གསང་ཞིང་གཅེས་པ།། ཐ་མལ་པ་བླུན་པོ་ཤེས་པ་མྱི་ཟད་པས་བརྗོད་དུ་མྱྀ་རུང་ངོ།།
此法超度三乘。越過十地。究竟佛果處。只可默心自知。無心養神。無念安身。閑居淨坐。守本歸真。我法祕默。不為凡愚淺識所傳。
(S.T.710.p30.a)ཇི་ནས་ཀྱང་ལེགས་པའི་དཔལ་སྡུད་པའི་མྱིས་ན།། གནོད་མནོད་ཅིང་སྤྱད་ནུས་སོ།། མྱི་ཤེས་པ་ནི་བརྒྱའི་ནང་དུ་ཡང་བརྒྱ་ཡོད་དོ།།⒅ ཤེས་པ་ཡོད་པ་ནི་བརྒྱའི་ནང་ན་ཡང་གཅིག་ཡོད་དོ།།⒆ སངས་རྒྱས་བྱ་བར་སེམས་ན་སྔར་སེམས་བདེ་བར་བྱ་དགོས་སོ།། སེམས་མྱི་བདེ་ན་དགེ་བ་ཡང་དགེ་བ་མ་ཡིན་ན།། ངན་པ་སེམས་ལྟ་སྨོས་ཀྱང་ཅི་དགོས།། སེམས་བདེ་ཞིང་མྱི་གཡོ་ན།།ལེགས་ཉེས་གཉིས་ཀ་བྱེད་པ་མྱེད་དོ།། སྡོང་པོས་བརྒྱན་པའྀ་མདོ་ལས ཆོས་གཅིག་གིས་གཅིག་
要是福德厚人。乃能受行。若不解處。六有七八。若解處。八無六七。擬作佛者。先學安心。心未安時。善尚非善。何況其惡。心得安靜時。善惡俱無依華嚴經云。
(S.T.710.p30.b)མྱི་མཐོང་།། ཆོས་གྱིས་ཆོས་མྱི་ཤེས་སོ།། ཡུལ་འདིར་ཕྱིན་ནས་ཆོས་ལམ་སྤྱོད་པའི་མྱི་ཡང་མ་མཐོང་ན་སེམས་བདེ་བར་འདུག་པ་མྱེད་པ་ལྟ་སྨོས་ཀྱང་ཅི་དགོས།། བར་བར་མྱི་གཅིག་འགའ་ཙམ་ལས་བྱེད་པ་མཐོང་ན།། ཆོས་ལམ་དང་མྱི་འཐུན་ཏེ།། ལ་ལ་ནི་མྱྀང་སྙན་པ་ཐོས་པ་བྱ་བའི་ཕྱིར།། ལ་ལ་ནི་གསོ་བའྀ་ཁེའྀ་ཕྱིར། ལ་ལ་ནི་གང་ཟག་དང་བདག་གྀ་ཕྱིར་ཏེ །། སེམས་ལ་ཕྲག་དོག་བྱེད་དོ།། ཇི་ལྟ་བུར་ན་ཕྲག་དོགས་ཆེར་བྱས་ན།། ཆོས་ལམ་དང་མྱི་འགལ་བ་ལ་ལ་
法法不相知。至此國來。尚不見修道人。何況安心者。時時見有一作業。未契於道。或在名聞。成為利養。人我心行。嫉妒心造。云何嫉妒。
(S.T.710.p31.a)ཞིག་གིས་ཆོས་ལམ་སྤྱད་དེ།། གཞུང་ཁོང་དུ་ཆུད་ནས་སྤྱོད་ཅིང་ཤེས་པའི་གནས་མཐོན་པོར་ཕྱིན་ན།། མྱྀ་ལ་ལ་ཕྱོགྶ་ཤིང་རྟེན་ཏེ། གསོལ་བའྀ་ཁཱེ་ཆུང་ཟད་ཐོབ་ན།། དེ་ལ་ཕྲག་དོག་སྐྱེས་ཏེ།། ཡིད་ལ་སྡང་ཞིང་མྱི་སྡུག་སྟེ།། བདག་དེ་ལས་ལྷག་པར་ཤེས་པ།། འདོད་པར་འཛིན་པ། དེའི་མྱིང་ཕྲག་དོག་ཅེས་བྱའོ།། ཤེས་རབ་རིག་པ་ཡོད་དེ་ཉིན་མཚན་དུ་སྤྱོད་པའི་རྣམས་འགྲུས་པར་སྤྱད་པས།། མྱ་ངན་ཆོད། དེས་འགགས་ཤིང་ཐོགས་པའྀ་རྣམས་བསལ་མོད་ཀྱི།། ཆོས་ལམ་ནི་བསྒྲིབྶ།།
見他人修道。達理達行。多有歸依供養。即生嫉妒心。即生憎嫌心。自恃聰明。不用勝己。是名嫉妒。以此惠解。若晝若夜。修懃諸行。雖斷煩惱。除其擁礙。道障交競。
(S.T.710.p31.b)བགེགས་པ་ནི་སོ་སོ་ནས་གཡོསྟེ།། བདེ་ཞིང་མྱི་གཡོ་བར་མྱི་རུང་བས་ན།། མྱིང་ཆོས་སྤྱོད་ཅེས་བྱའི ། མྱིང་སེམས་བདེ་ཞེས་མྱི་བྱའོ །། ལ་ལ་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་དང་། ཆོས་འཆད་པ་དང་། བསམ་གཏན་སྤྱོད་པ་དང་། ལ་ལ་བསམ་གཏན་གཉིས་དང་། གསུམ་ཐོབསྟེ།། ཉོན་མོངས་པའི་ལས་བརྩོན་འགྲུས་པར་སྤྱོད་པ་ལས་སྩོགས་པ་ཡོད་དུ་ཟིན་ཅིང་།། མྱིང་དགེ་བ་ཞེས་མྱི་བྱ།། མྱིང་ཆོས་སྤྱོད་པ་ཞེས་མྱི་བྱའོ།། སྣྲེད་པའི་ཆུས་ལས་གྱི་ཞིང་མ་བཅུ་ས་གྱི་སྟེང་དུ་དེའི་ནང་དུ་རྣཾ་པར་
不得安靜。但名修是。不名安心。若爾縱行六波羅蜜。講經坐二禪三禪。精進苦行但名為善。不名法行。不以愛水。溉灌業田。不於中。
(S.T.710.p32.a)ཤེས་པའི་ས་བོན་མྱི་བསྐྱེད་པ་དེ་ལྟ་བུའི་དགེ་སློང་ནི། མྱིང་ཆོས་སྤྱོད་པ་ཞེས་བྱའོ།། དེ་སེམས་བདེ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་མདོ་རྣམ་པ་བཞི་⒇ཡོད་དེ།། གཅིག་ནི་གཞུང་དང་གལ་བའི་སེམསྟེ།། གཅིག་དུ་མྱི་ཐ་མལ་པའྀ་སེམས་ལ་ཕྱོགས་པ་ཡིན་ནོ།། གཉིས་ནི་གཞུང་ལ་ཕྱོགས་པའྀ་སེམས་ཡིན་ཏེ།། སྐྱེ་ཤི་སྐྱོ་ནས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་བཙལ་ཏེ།། སྟོང་ཞིང་མྱི་གཡོ་བ་ལ་ཕྱོགས་པ་སྟེ།། མྱིང་ཉན་ཐོས་པའྀ་སེམས་ཤེས་བྱའོ།། གསུམ་ནི་གཞུང་ལ་ཕྱོགས་པའྀ་
種識種子。如是比丘，名為法行今言安心者。略有四種。一者背理心。謂一向凡夫心也。二者向理心。謂厭惡生死。以求涅槃。趣向寂靜。名聲聞心也。三者入理心。
(S.T.710.p32.b)སེམས་ཏེ་བསྒྲིབས་པ་ཆོད་ཅིང་གཞུང་བྱེད་མོད་གྱི། ཡིད་ལ་མཁས་པར་སེམས་དཔའ་ཡོད་པས་བྱང་ཆུབ་གྱི་སེམས་མ་ཡིན་ནོ།།（21） བཞི་ནྀ་མཉམ་སྙོམས་པའྀ་སེམས་ཏེ།། ནང་ལོགས་ཀྱང་མྱེད། ཕྱི་ལོགས་ཀྱང་མྱེད་དེ། མཉམ་སྙོམས་པའི་གཞུང་འཐུན་པ་དེ་ན་སངས་རྒྱས་གྱི་སེམས་ཡིན་ནོ།། ཐ་མལ་པ་དང་འཕྲུལ་དང་སྐྱེ་ཤི་དང་འདུ་མཆེད་དང་ཤེས་རབ་དང་དེ་རྣམས་མ་མཐོང་སྟེ།།གཉིས་སུ་མྱེད་པའི་གཞུང་དང་དོན་ཅིག་ཅར་བྱངསྟེ།། ཡིད་ལ་གོམས་
謂雖復斷障顯理。能所未亡。是菩薩心也。四者理心。謂非理外理。非心外心。理即是心。心能平等。名之為理。理照能明。名之為心。心理平等。名之為佛心。會實性者。不見生死涅槃有別。凡聖為異。境智無二。理事俱融。真俗齊觀。
(S.T.710.p33.a)པ་དང་། གཙང་མ་གཉིས་ཀྱང་གཅིག་སྟེ།། སངས་རྒྱས་དང་སེམས་ཅན་ཀྱང་མཉམ་སྙོམསྟེ་མདོ་གཅིག་གོ །།ངོ་བོ་ཉིད་གཙང་བས་ན། མྱིང་མཉམ་སྙོམས་པའི་སེམས་ཤེས་བྱའོ།།（22） ལིང་ཀའྀ་ཆོས་གྱི་ཡི་གེ་ན་རེ་ཐམས་ཅད་ལ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་མྱེད་དེ།། སངས་རྒྱས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཡང་མྱེད་དོ།། ཚོར་བའྀ་ཚོར་བ་ཡང་ཡོང་བྲལ་ཏེ།ཡོད་པ་དང་མྱེད་པ་དེ་གཉིས་ཀ་ཡང་བྲལ་ལོ།། ཐེག་པ་ཆེན་པའོ་ཆོས་ལམ་ནི་ཕྱི་མོ་ནས་མུ་མྱེད་དེ། ། ཁྱབ་པར་
染淨一如。佛與眾生。本來平等一際。楞伽經云。一切無涅槃。無有涅槃佛。無有佛涅槃。遠離覺所覺。若有若無有。是二悉俱離。大道本來廣遍。
(S.T.710.p33.b)གཙང་ངོ།། ཕྱི་མོ་ནས་ཡོད་དེ་རྒྱུ་ལས་ཐོབ་པ་མ་ཡིན་ནོ།།（23）དཔེར་ན་སྤྲིན་ལྡིང་བས་ཉི་མའྀ་འོད་བསྒྲིབས་པ་དང་མཚུངས་སོ།། སྤྲིན་དང་ན་ཉི་མ་ཡང་སྣང་ངོ།། མང་ཞིང་རྒྱ་ཆེར་སློབ་པ་ནི་ཅི་དགོས།། བྱེ་མ་དང་རྡུལ་དང་ཡི་གེ་འབྲུ་དང་ངག་གི་ཚིག་ལ་ཤེས་ཤིང་མཐོང་ན།། སླར་སྐྱེ་ཤྀ་ལམ་ལ་ཕྱོགསོ།། ཁས་བཤད་ཅིང་ཡི་གེའི་རི་མོས་བརྗོད་དེ།། ཆོས་ལམ་སྤྱོད་ན།། མྱི་དེ་ནི་གསོལ་བའྀ་ཁེ་ལ་བརྐམ་བས་བདག་ཀྱང་བཤིག །གཞན་ཀྱང་བཤིག་སྟེ་ཡང་དག་པར་དགེ་བའི་
圓淨本有。不從因得。如似浮雲底日光。雲霧滅盡。日光自現。何用更多廣學知見。涉歷文字語言。覆歸生死道。用口說文傳為道此者。人貪求名利。自壞壞他。
(S.T.710.p34.a)གྲོགས་པོ་མ་ཡིན་ནོ།། གཅིག་དུ་ན་དཔེར་མྱེ་ལོང་ཕྱིས་པ་དང་མཚུངསྟེ།། མྱེ་ལོང་གི་དྲི་མ་ཟད་ན་མྱེ་ལོང་སྣང་ཞིང་གཙང་ངོ།། ཡོང་ཆོས་སོ་ཆོག་ལ་ཕྱི་མོ་ནས་སྤྱད་པ་མྱེད་དོ།། ཆོས་ཀྱི་ཡི་གེ་ན་རེ་སངས་རྒྱས་གྱི་བྱས་པ་འང་མྱེད།། སངས་རྒྱས་གྱིས་སེམས་ཅན་བསྒྲལ་པའང་མྱེད་ན།། སེམས་ཀྱིས་ནན་ཀྱིས་རྣམ་པར་བརྟགསྟེ།། སངས་རྒྱས་ཀྱིས་སེམས་ཅན་བསྒྲལ་བའྀ་སེམས་བྱས་སོ།། སེམས་དེས་བྱ་བ་མྱེད་པ་ལ་མ་རིག་ན། དེ་ནི་མྱི་འགྱུར་བ་མྱེད་པའོ།།
亦如磨銅鏡。鏡面上塵落盡。鏡自明淨。諸無行。經云。佛亦不作佛。亦不度眾生。眾生強分別。作佛度眾生。而此心不證。是即無定。
(S.T.710.p34.b)རིག་ན་མངོན་བར་སྣང་བ་ཡོད་དེ། རྐྱེན་ལས་གཡོས་པའྀ་སྤྱད་པ་ཆེན་པོ་རྒྱས་པར་ཕྱད་དེ།། བླངས་པ་ཡང་མྱེད། ཐོགས་པ་ཡང་མྱེད་དེ། མྱིང་ཆོས་ལམ་ཆེན་པོ་སྤྱོད་པ་ཞེས་བྱསྟེ།། བདག་དང་ཕ་ལོགས་གཉིས་སུ་མྱེད་པའོ།། སྤྱད་པའོ་ཆོག་དང་དུས་སོ་ཆོག་ནི་སྔ་ཕྱི་ཡང་མྱེད། བར་མ་ཡང་མྱེད་དེ།། དེའི་མྱིང་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ཞེས་བྱའོ།། ཕྱི་ནང་ལ་ཡང་ཆགས་པ་མྱེད་དེ།། མཐར་མཉམ་སྙོམས་པ་དེའི་མྱིང་གཏོང་བ་ཆེན་པོསྟེ།། སྦྱིན་བས་ཕ་ལོགས་སུ་ཕྱིན་པ་ཞེས་བྱའོ།། ལེསགས་ཉེས་
證則別有照緣起大用。圓通無礙。名大修道。自他無二。一切行一時行。亦無前後。亦無中間。名為大乘。內外無著。大捨畢竟。名為檀波羅蜜。善惡
(S.T.710.p35.a)མཉམ་སྙོམས་ལ་གཉིས་ཀ་ཐོབ་པ་མྱེད་པ་དེ་ནི། ཚུལ་ཁྲིམས་གྱི་ཕ་ལོགས་སུ་ཕྱིན་པ་ཡིན་ནོ།།སེམས་གྱི་ཡུལ་བྱ་བ་མྱེད་ཅིང་དགྲ་ཟུན་མཉམ་སྙོམས་ན་དེ་བཟོད་པའི་ཕ་ལོགས་སུ་ཕྱིན་པ་ཡིན་ནོ། ཐུབ་པ་བཞིན་ལས་སྤྱོད་པ་དེ་ནི་བརྩོན་འགྲུས་གྱིས་ཕ་ལོགས་སུ་ཕྱིན་པ་ཡིན་ནོ།། གསོའ་བ་དང་མྱི་གསོ་བ་གཉིས་སུ་མྱེད་པ་དེ་ནི་བསམ་གཏན་གྱིས་ཕ་ལོགས་སུ་ཕྱིན་པ་ཡིན་ནོ།། དམ་པའྀ་མྱི་གཡོས་བས་སྣང་བ་མྱེད་པ་དེ་ནི་ཤེས་རབ་གྱིས་ཕ་རོལ་དུ་ཕྱིན་པ་ཡྣི་ནོ །།
平等。俱不可得。即是尸波羅蜜。心境無違。怨害永盡。即是忍波羅蜜。大寂不動。而萬行自然。即是精進波羅蜜。繁與妙寂。即是禪波羅蜜。妙寂開明。即是般若波羅蜜。
(S.T.710.p35.b)འདི་ལྟར་བུར་ཤེས་པ་དེའི་མྱིང་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ཞེས་བྱའོ།།（24） ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ཚོལ་བ་སེམས་མྱི་བདེ་ཟིན་ན་ནོར་ཡང་དག་པར་མངོན་ནོ།། ཡང་རིམ་པ་ཆེན་པོ་ཆོས་ཀྱི་ཡི་གེ་ན་རེ་སངས་རྒྱས་རྣམས་གྱི་སྤྱན་ལྔས།།སེམས་ཅན་གྱྀ་སེམས་དང་ཆོས་སོ་ཅོག་ལ་བརྟགས་ན་མཐར་གཟིགས་པར་མྱི་རུང་ངོ།། སྡོང་པོས་བརྒྱན་པའྀ་མདོ་ལསམཐོང་བ་མྱེད་ན།། གདོད་མཐོང་ནུས་པའོ།། ཕན་སེམས་གྱི་མདོ་ལས་མྱིག་གིས་ཅི་འང་མཐོང་བ་མྱེད་དོ། རྣ་བ་དང་སྣ་དང་ལྕེ་དང་ལུས་དང་ཡིད་དང་།།
如此之人。勝上廣大。圓攝無礙。得繁與。是為大乘。有求大乘者。若不先學安心。定知誤矣。大品經云。諸佛五眼。觀眾生心及一切法。畢竟不見。華嚴經云。無見乃能見。思益經云。非眼所見。非耳鼻舌身
(S.T.710.p36.a)རྣམ་པར་ཤེས་པས་ཀྱང་ཤེས་པ་མྱེད།། ཇི་ནས་ཀྱང་ཡང་དག་པར་གཤེགས་པའི་མཐོང་བ་དང་ཐོས་པ་དང་ཚོར་བ་དང་ཤེས་པ་བཞིན་དུ་བྱ་བའི་རིགས་སོ།། དེ་ལྟ་བུའི་མཐོང་བ་དང་ཐོས་པ་དང་།། ཚོར་བ་དང་ཤེས་པ་བཞིན་དུ་ནུས་ན།། དེའི་མྱིང་དྲང་པོ་མཐོང་བ་དང་ཤེས་པ་ཡིན་ནོ།། བསམ་གཏན་གྱི་མདོ་ན་རེ་ཕ་བང་དང་འུག་པས་ནི་ཉིན་མོ་ཅི་ཡང་མྱི་མཐོང་སྟེ།། མཚན་མ་（25）རྫས་མཐོང་བ་ནི་ཀུན་ཤེས་ཀྱང་མྱི་བདེན་བའྀ་སེམསྟེ།། ཕྱིན་ཅི་ལོག་གིས་ལན་ནོ །།
意識所知。應隨如相見如眼如乃至意如。法位亦如是。若能如是見者。是名正見。禪決曰。蝙蝠角鴟。晝不見物。夜見物者。皆是妄想顛倒故也。
(S.T.710.p36.b)དེའི་ཅྀའི་ཕྱིར་ཞེས་བྱས་ན་ཕ་བང་འུག་པས་ནྀ།གཞན་གྱི་མུན་པའི་གནས་ལ་སྣང་བར་མཐོང་ངོ།།མྱི་ཐ་མལ་པས་ཀྱང་གཞན་གྱྀ་སྣང་བ་མུན་པར་མཐོང་སྟེ།། ཀུན་ཀྱང་མྱི་བདེན་པའི་སེམས་ཡིན་ཏེ།། ཕྱིན་ཅི་ལོག་གི་ལན་ནོ།། གཅིག་དུ་ན་ལས་ཀྱིས་བསྒྲིབས་པས་ཡང་དག་པའི་ཆོས་མ་མཐོང་ངོ།། དེ་ལྟ་བས་ན་སྣང་བ་ལ་ཡང་མྱི་འགྱུར་བ་མྱེད།། མུན་པ་ལ་ཡང་མྱི་འགྱུར་བ་མྱེད་དོ།།འདི་ལྟ་བུ་ཤེས་ན་ཕྱྀན་ཅི་ལོག་གིས་བསླད་ཅིང་དཀྲུག་དུ་མྱི་ཟུགསྟེ།། ཡྔ་དག་
所以者何。蝠蝙角鴟。見他闇為明。凡夫人。見他明為闇。皆為是妄想。以顛倒故。以業障故。不見真法。若然者。明不定明。闇不定闇。如是解者。不為顛倒惑亂。
(S.T.710.p37.a)པར་གཤེགས་པའྀ་རྟག་སྐྱིད་ང་གཙང་དུ་ཆུད་དོ།། མཁན་པོ་ཆེན་པོ་ན་རེ་ལིང་ཀའྀ་མདོ་ལས་བཤད་པ།། ཅི་ལྟ་བུར་ན་སེམས་དང་བ་ཞེས་བྱ།། མྱི་བདེན་པའི་སེམས་མ་བསམས།། སེམས་མྱི་བདེན་བ་མ་བསམས།། གཞན་བསམ་བ་བསྡུསྟེ། སངས་རྒྱས་བསམ་མོ།།གཞན་བསམ་བ་བསྡུ་སྟེ་ཤེས་རབ་བསམ་མོ།། རྒྱུན་མ་ཆད་པར་བསམས་ན། སྟོང་ཞིང་སེམས་མྱེད་དེ། ཕྱི་མོ་སྟོང་པ།གཙང་མ་རིག་གོ །ཡང་གཅིག་དུ་ན་རེས་ཤིག །། ནོས་ཏེ་
即入如來常樂我淨中也，大法師之楞伽經云。說何淨其念者。遣物令妄想。勿令漏念。念佛極著力。念念連注不斷。念佛極著力。念念連注不斷。寂然無念。證本空淨也。又云。
(S.T.710.p37.b)ཕྱིར་མ་ནུར་ན། རྟག་པར་མྱི་གཡོས་ཏེ། སངས་རྒྱས་གྱིས་བཤད་པ་ཡིན་ནོ།།།། གཅིག་གི་འོགས་ཏེ།། རྒྱ་རྗེ་འགུའྀ་（26）ཚེ།། ཆོས་གསུམ་གྱི་མཁན་པོ་བོད་དེ། དར་མས་（27）བཤད་པའོ།། བོད་དེ་དར་མས་ནི་ཁིའུ་འད་བར་ཏའི་རྗེས་བསབསྟེ།། བསམ་གཏན་གྱི་མཁན་པོ་དར་མ་ནི་ཡིད་ལ་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་དྲང་བར་དགའ་སྟེ།། མཚོ་བརྒལ་ནས་ལག་ཆིའུ་དང་སང་ཆུར་ཕྱིན་ཏེ། དགེ་སློང་དེའུ་
一受不退常寂然。則佛說云何增長也。（又云。從師而學。悟不由師。凡教人智慧。未嘗說此。就事而徵。指樹葉是何物。又云。汝能入瓶入柱。及能入穴山。杖能說法不。又云。汝身入心。又云。屋內有瓶。屋外亦有瓶不。瓶中有水不。水中有瓶不。乃至天下諸水。一一中皆有瓶不。又云。此水是何物又樹葉能說法。瓶能說法。柱能說法。及地水火風皆能說法。土瓦石。亦能說法者。何也。）（28）
第二。魏朝三藏法師菩提達摩。承求那跋陀羅三藏後。其達摩禪師。志闡大乘。泛海吳越遊洛至鄴。沙門道育
(S.T.710.p38.a)ཡུག་དང་། ཡེ་ཀ་（29）གཉིས་ཀ་གཉིས་གྱིས་ལོ་ལྔའི་བར་དུ་གུས་པར་གཡོག་བྱས་ཀྱང་། ཉི་མ་གཅིག་ཙམ་གྱི་ཚོད་དུ་འཛིན་ཏེ།།（30） དེ་ནས་གདོད་སྤྱད་པ་བཞྀའི་ཆོས་བསྟན་ཏོ།། ལིང་ཀའྀ་ཆོས་ཀྱི་ཡྀ་གེ་བམ་པོ་བཞི་ནི་སྤྱོད་པའྀ་མྱེས་དེ་བཞིན་སྤྱད་ནས་སྐྱེ་ཤི་ལས་རང་གྲོལ་ཐར་ཏོ།། གཞྣ་རྒྱ་ཆེར་ནི་དགེ་འདུན་མངོན་རྟགས་ཡོད་པའྀ་མདོ་བཤད་པའི་ནང་ནས་འབྱུང་བ་བཞིན་ནོ།། ད་འདིར་ནི་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ཆོས་ལམ་སྤྱོད་པ་བཞིའི་མདོ་བཤད་དོ།།ཆོས་གྱི་མཁྣ་པོ་
惠可。奉事五年。方海四行。謂可曰。有楞伽經四卷。仁者依行。自然度脫。餘度如續高師傳所明。略辨大乘入道四行。弟子曇林序（31）
(S.T.710.p38.b)འདི་ནི་ནུབ་ཕྱོགས་གྱི་རྒྱ་གར་གྱི་ཡུལ་གྱི་ལྷོ་ཕྱོགས་གྱི་ཡུལ་ན་འདུག་སྟེ།། རྒྱ་གར་ཀྱི་རྒྱལ་པོའི་བུ་གཉིས་གྱྀ་འོག་མའོ།། འཛངས་རྒྱུ་ཆེ་ཞིང་གསང་ཞིང་ཡིད་མྱུར་ལ། ཐོས་སོ་ཆོག་ཁོང་དུ་ཆུད་དེ།། ཡིད་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་སྣྲེད་ནས། གོས་སྐྱ་བོ་བཏང་སྟེ། ཆོས་གོས་གྱོན་ནས།། འཕྲུལ་གྱི་རིགས་བསམསྟེ་སེམས་ཐུབ་ལ་སྟོང་ཞིང་མྱི་གཡོ་ནས།། འཇིག་རྟེན་གྱི་དོན་ཅིའང་ཁོང་དུ་ཆུད་ནས།།ཕྱི་ནང་གཉིས་ཀ་སྣང་སྟེ། ལེགས་པས་ནི་
法師者。西域南天竺國。是大婆羅門國王第三之子。神惠疏朗。聞皆曉晤。志存磨訶衍道。故捨素從緇。紹隆聖。冥心虛寂。通鑒世事。內外俱明。
(S.T.710.p39.a)འཇིག་རྟེན་གྱི་ཕྱི་ལོགས་སུ་འདས་།།སྙིང་རྗེས་ནི་མཐའ་འཁོབ་གྱི་བླུན་པོ་བསྟན་ཏེ།། དྲང་པོའི་ཆོས་རྒྱུད་ནས་ལམ་རིང་པོ་མཚོ་འགྲོད་ཅིང་རྒལ་ཏེ་རྒྱ་ཡུལ་དུ་བསྟན་བསླབས་སོ།། སེམས་ཐུབ་ཅིང་མྱི་གཡོ་བའྀ་དྲ་མ་ནི་མྱི་ཕྱོགས་ཤིང་ཡིད་མྱི་ཆེས་པ་ཡང་མྱེད་དོ།། གཟུགས་ལེན་ཅིང་མཐོང་བ་ལ་ཆགས་པའི་རྣམས་ནི་དཔྱའ་ཞིང་དབང་བཟ་བ་སྐྱེའོ།། དེའྀ་ཚེ་དགེ་སྦྱོང་དེའུ་ཡུག་དང་ཡྭ་ཀ་གཉིས་བུ་ན་གཞོན་མོད་གྱི།། ཡིད་གཞུངས་ཤིང་རྒྱ་ཆེསྟེ།
德超世表。悲悔邊隅。正教陵替。遂能遠涉山海。遊化漢魏。亡心寂默之士。莫不歸信。取相存見之流。乃生譏謗。于時。唯有道育惠可。此二沙門。年雖後生。攜志高遠。
(S.T.710.p39.b)དཔལ་ཡོན་གྱིས་ཆོས་གྱི་མཁན་པོ་དང་ཕྲད་ནས་ལོ་དུ་མར་གུས་པར་བྱསྟེ།། ཟླ་བ་དུ་མར་གསོལ་ནས། མཁན་པོས་དེའི་སེམས་ཡང་དག་པར་རིག་ནས།། ཐུགས་རྗེ་གཟིགསྟེ་ཆོས་ལམ་བསྟན་ཏོ།། །། འདི་ལྟ་བུར་སེམས་བདེ་བ་འདི་ལྟ་བུ་སྤྱད་པ་བསྐྱོད་པ་འདི་ལྟ་བུར་ཆི་དང་ཡང་མྱི་འགལ་བ། འདི་ལྟ་བུར་ཐབས་དང་འདི་རྣམས་ནི་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་སེམས་བདེ་བའྀ་ཆོས་ཡིན་ཏེ། ནོར་ཅིང་འཁྲུལ་པ་མྱེད་པར་བྱའ་འོ།།
幸逢法師。事之數載虔恭諮啟。善蒙師意。法師感其精成。誨以真道。如是安心。如是發行。如是順物。如是方便。此是大乘安心之法。令無錯謬。
(S.T.710.p40.a)འདི་ལྟ་བུའི་སེམས་ཤེས་བྱ་བ་ནི་རྩིག་ངོས་ལ་བལྟ་བའོ།།འདི་ལྟ་བུ་སྤྱད་པ་བསྐྱོད་ཅེས་བྱ་བ་ནི་སྤྱད་པ་བཞིའོ།།འདི་ལྟ་བུར་ཇི་དང་ཡང་མྱི་འགལ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་།། དཔྱའ་བ་དང་ཁྲེལ་བ་མྱེད་པའི་བག་བྱའོ།། དྲི་བ་ནི་གཏན་ཚིགས་གྱི་མདོ་ཙམ་ཞིག་བཤད་དེ།། ཞིབ་དུ་ནི་མན་ཅད་གྱི་ཡི་གེ་ནང་ན་ཡོད་དོ།། ཡོང་ཆོས་ལམ་གྱི་ནང་དུ་འཇུག་པ་ནི་སྒོ་མོ་མངསྟེ།། མདོ་སྡེ་ལས་བཤད་པ་ནྀ་རྣམ་པ་གཉིས་ལས་མྱེད་དེ། གཅིག་ནི་གཞུང་ལ་
如是安心者。壁觀。如是發行者。四行。如是順物者。防護譏嫌。如是方便者。遣其不著。此略所由。意在後文，未入道多途。要而言之。不出二種。一是理入。
(S.T.710.p40.b)འཇུག་པའོ།། གཉིས་ནི་སྤྱོད་པ་ལ་འཇུག་པའོ།། གཞུང་ལ་འཇུག་པ་ནི་བསྟན་པའི་ཞར་གྱིས་ན།། གཞུང་ཚོར་ཏེ།། སེམས་ཐ་མལ་པ་དང་། འཕྲུལ་ཡང་དག་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་གཅིག་དུ་འཐུན་བར་ཡིད་ཟབ་དུ་ཆེས་ན། མྱི་བདེན་པའི་རྡུལ་གྱིས་ཁེབསྟེ་མངོན་གསང་བར་མ་ནུས་སོ།། དེ་ལ་མྱི་བདེན་བའྀ་སེམས་བཏང་སྟེ་ཡང་དག་པ་ལ་ཕྱོགས་ལ། གཙང་མར་འདུག་སྟེ། རྩིག་ངོས་ལ་བལྟས་པ་བཞིན་ན། བདག་ཀྱང་མྱེད་གཞན་ཀྱང་མྱེདེ།།
二是行入。理入者。謂藉教悟宗。深信含生。凡聖同一真性。但為客塵妄覆。不能顯了。若也捨妄歸真。凝住辟觀。自他。
(S.T.710.p41.a)ཐ་མལ་པ་དང་འཕྲུལ་ཡང་གཅིག་དུ་མཉམ་མོ།། དེ་ལ་སྲན་ཐུབ་པར་འདུགསྟེ་མ་གཡོས་ཤིང་ངག་དང་། ཚིག་གི་ཕྱིར་མ་འབྲངས་ན།། དེ་ནི་ཡང་དག་པའི་གཞུང་དང་ཡིད་གཅིག་དུ་འཐུན་བསྟེ།། བྱེ་བྲག་དབྱེ་བ་མྱེད་ལ་སྟོང་པ་མྱི་གཡོ་ཞིང་བྱ་བ་མྱེད་དེ།། མྱིང་གཞུང་ལ་འཇུག་པ་ཞེས་བྱའོ།། སྤྱོད་པ་འཇུག་ཅེས་བྱ་བ་ནི་སྤྱོད་པ་བཞི་ཡིན་ཏེ།། སྤྱོད་པ་གཞན་ཀུན་ཀྱང་སྒོ་མོ་འདིའི་ནང་དུ་འཇུག་གོ །། གང་ལསྩོགས་པ་
凡聖等一。堅住不移。更不隨於言教。此即與真理冥狀。無有分別。寂然無名之理入。行入者。所謂四行。其餘諸行。悉入此行中。何等為
(S.T.710.p41.b)སྤྱོད་པ་བཞི་ཡིན་ཞེས་བྱས་ན།།གཅིག་ནི་ཤ་གློན་བའྀ་སྤྱོད་པའོ།། གཉིས་ནི་རྒྱུ་རྐྱེན་བཞིན་དུ་སྤྱོད་པའོ།། གསུམ་ནི་ཅི་འིང་བཙལ་བ་མྱེད་པའྀ་སྤྱོད་པའོ།། བཞི་ནི་ཆོས་དང་འཕྲོད་པ་སྤྱོད་པའོ།། ཅི་ལྟ་བུར་ན་ཤ་གློན་བའི་སྤྱོད་པ་ཞེས་བྱས་ན། ཆོས་ལ་སྤྱོད་པའྀ་མྱིས་ཉོན་མོངས་པའྀ་ཚེ།། བདག་གིས་བསམས་པ། བདག་སྔོན་བསྐལ་པ་གྲངས་མྱེད་པ་ཚུན་ཅད་ཐོག་མའྀ་ཕྱི་མོ་བོར་ཏེ། ཐ་མའི་ཕྱིར་འབྲངས་ན། ཡོད་པ་རྣམས་གྱི་ནང་དུ་
四行。一者報怨。二者隨緣行。三者無所求行。四稱法行。云何報怨行。修道行人。若受苦時。當自念言。我從往昔。無數劫中。棄本逐末。流浪諸有。
(S.T.710.p42.a)འཁྱམས་（32）ཏེ་དགྲ་ཟུན་མང་དུ་བསྐྱོད་ནས་ལོག་པ་དང་གནོད་པ་བྱས་པ་ཡང་གྲངས་མྱེད། ད་གནོད་པ་བྱས་པ་མྱེད།མོད་གྱི（33）།། དེ་ནི་བདག་གི་སྔན་ཅད་གྱི་ཚེ་ལ་ལས་ངན་པས་ལེན་ཏེ།། སྡུག་བསྔལ་གྱི་འབྲས་བུ་སྨྱིན་པའི་དུས་ལ་བབས་（34）སྟེ།། ལྷ་དང་མྱིས་བྱིན་བ་མ་ཡིན་གྱིས།། བདག་གི་སེམས་ལ་བཟོད་པ་མནགསྟེ།།མཁོན་གྱི་སེམས་ཡོང་མྱེད་པར་བྱའོ། ཆོས་ཀྱི་ཡི་གེ་ན་རེ་ཉོན་མོངས་པ་དང་ཕྲད་ཀྱང་མྱི་དགའ་བར་མྱི་འཛིན་ཏོ། ཇིའི་ཕྱིར་ཞེས་
多報怨憎。違害無限。今雖無犯。是我宿殃。惡業果熟。非天非人。所能見與。甘心忍受。都無怨訴。經云。逢苦不憂。何以故。
(S.T.710.p42.b)བྱས་ན།། གཞུང་ཁོང་དུ་ཆུད་ཅིང་རིག་པའྀ་ཕྱིར་རོ།། སེམས་དེ་གཡོས་པའྀ་ཚེ་གཞུང་དང་འཐུན་ཏེ་ཁོན་གྱི་སེམས་མྱི་གཡོ་ཞིང་ཆོས་ལམ་ལ་འདོད་པས་ན།། ཤ་གློན་བ་སྤྱོད་པ་ཞེས་བྱའོ།། གཉིས་ཏེ་རྒྱུ་རྐྱེན་བཞིན་སྤྱོད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སེམས་ཅན་ལ་བདག་མྱེད་ན། ཀུན་ཀྱང་རྒྱུ་རྐྱེན་གྱིས་བསྒྱུར་ཏེ།། སྐྱིད་སྡུག་ཀྱང་ལས་གྱི་xxལས་སྐྱེས་སོ།། བསྟོད་པ་དང་དར་པའི་ལན་ཐོབ་ན།དེ་ནི་བདག་གི་སྔ་མའྀ་ཚེའི་རྒྱུས་ཏེ་ད་ཐོབ་བོ།།
識達本故。此心生時。與理相應。體怨進道。是故。說言報怨行。第二隨緣行者。眾生無我。並緣業所傳。苦樂齊受。皆從緣生。若得勝報榮譽等事。是我過去宿因所感。
(S.T.710.p43.a)ཡོན་ཟད་པའང་སླར་མྱེད་ན་མྱི་དགའ་བ་ཇི་ཡོད།། ཐོབ་པ་དང་སྟོར་པ་ཡང་ཡོན་ལན་གྱི་ཁར་ལུསྟེ།། སེམས་ལ་སྐྱེ་ཞིང་འབྲི་བ་མྱེད་དགའ་བའི་རླུང་མ་གཡོས་ན་ཡིད་དང་ཆོས་ལ་ལམ་འཐུན་ནོ།། དེ་ལྟ་བས་ན་རྒྱུ་རྐྱེན་བཞིན་སྤྱོད་པ་ཞེས་བཤད་དོ།། གསུམ་སྟེ་ཅི་ཡང་བཙལ་བ་མྱེད་པའྀ་སྤྱོད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འཇིག་རྟེན་གྱི་མྱི་ཁོར་མོར་བསླད་དེ།། དེ་སེམས་འདོད་པ་ལྔ་ལ་བརྐམ་ཆགས་པས་ན། མྱིང་ཚོལ་བ་ཞེས་བྱའོ།། འཛངས་པ་ནི་ཡང་
今方得之。緣盡還無。何喜之有。得失從緣。心無增減。喜風不動。冥順於通。是故。說言隨緣行。第三無所求行者。世人長迷。處處貪著。名之為求。智者悟真。
(S.T.710.p43.b)དག་པའི་གཞུང་ཁུང་དུ་ཆུད་པས།།སླར་སེམས་བདེ་བར་བྱས་སོ།། ཡིད་ལ་ཅི་ཡང་བྱ་བ་མྱེད་པས་ལུས་ཡོན་ལན་བཞིན་ནོ།། ཡོད་དོ་ཆོག་ཀུན་སྟོང་པ་སྟེ། ཅི་ཡང་སྨོན་ཅིང་སྨྲེང་པ་མྱེད་དོ།། ལེགས་པའི་དོན་དང་མུན་གནག་རྟག་པར་འགྲོགས་སོ།། ཁམས་གསུམ་ན་ཡུན་རིང་དུ་འདུག་པ་ནི་དཔེར་མྱིའི་ཁྱིམ་（35）ན་མཚུངས་སོ།། ལུས་ཡོད་ཡོད་དོ་ཆོག་ནི་ཀུན་ཀྱང་ཉོན་མོངས་པ་སྟེ།།བདེ་བ་སུས་ཐོབ།། འདི་ལྟ་བུ་ཐོབ་པ་མངོན་བར་ཁོང་དུ་ཆུད་ན།། ཡོད་པའི་རྣམས་ལ་
理將俗及。安心無為。形隨運轉。萬有斯空。無所願樂。功德黑闇。常相隨逐。三界久居。猶如火宅。有身皆苦。誰得而安。了達此處。故於諸有。
(S.T.710.p44.a)སེམས་བཀགས་ཏེ། བཙལ་བ་མྱེད་དོ།། ཆོས་ཀྱི་ཡི་གེ་ན་རེ་བཙལ་བ་ཡོད་པ་ནི་ཀུན་ཀྱང་ཉོན་མོངས་པའོ །། བཙལ་བ་མྱེད་ན་གདོད་སྐྱིད་དེ།། བཙལ་བ་མྱེད་པ་ནི་ཡང་དག་པའྀ་ཆོས་ལམ་སྤྱོད་པ་ཡིན་པར་མངོན་ནོ།། བཞྀ་སྟེ་ཆོས་དང་འཐུན་པ་སྤྱད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི།།ངོ་བོ་ཉི་（36）གཙང་མའི་གཞུང་ནི་རྒྱུ་ལས་ཆོས་བྱསྟེ། དེའི་གཞུང་གི་ཡང་དག་པའི་གཟུགས་ནི་ཀུན་སྟོང་པསྟེ། གོས་པ་ཡང་མྱེད། ཆགས་པ་ཡང་མྱེད། ཕན་ཚུན་ཞེས་བྱ་བ་ཡང་མྱེད་དོ།།
息想無求。經云。有求皆苦。無求乃樂。判如無求。真為道行。第四稱法行者。性淨之理。因之為法。理此眾相斯空。無染無著。無此無彼。
(S.T.710.p44.b)ཆོས་ཀྱི་ཡི་གེ་ན་རེ་ཆོས་ལ་སེམས་ཅན་མྱེད་དེ་སེམས་གྱི་དྲི་མ་དང་བྲལ་ལོ།། ཆོས་ལ་བདག་མྱེད་དེ་བདག་གི་དྲི་མ་དང་བྲལ་ལོ།། འཛངས་པས་འདི་ལྟ་བུའི་གཞུང་ཡིད་ཆེས་ཤིང་ཤེས་པར་ནུས་ན།། དེ་ནི་ཆོས་དང་འཐུན་བའི་སྤྱད་པ་ཡིན་ནོ།། ཆོས་གྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ལ་སེར་སྣ་མྱེད་དེ་ལུས་དང་སྲོག་དང་ནོར་གྱིས་སྦྱིན་བ་དང།། གཏོང་བ་བྱས་ཏེ། སེམས་ལ་ཕངས་ཤིང་སེར་སྣ་མྱེད་དོ།། སྟོང་པ་གསུམ་ཤེས་ཤིང་ཁོང་དུ་ཆུད་ན་ཆགས་
經云。法無眾生。離眾生垢故。法無有我。離我垢故。智若能信解此理。應當稱法而行。法體無慳於身命。則行檀捨施。心無吝惜。達解三空。
(S.T.710.p45.a)ཤིང་ཐོགས་པ་མྱེད་དོ།། ཇི་ནས་ཀྱང་དྲི་མ་བསྩལ་ལ་སེམས་ཅན་བསྟན་ཏེ་མྱི་ལེན་མྱི་ཆགས་པར་བྱས་ན།། དེ་ནི་བདག་ལ་ཡང་ཕན་གཞན་ལ་ཡང་ཕན་ཏེ།། བྱང་ཆུབ་གྱི་ཆོས་ལམ་བརྒྱད་ནུས་སོ།། སྦྱིན་བས་ཕ་ལོགསུ་ཕྱིན་པ་དེ་བཞིན་དུ་།། ཕ་རོལ་དུ་ཕྱིན་པ་གཞན་རྣམ་པ་ལྔ་ཡང་དེ་དང་མཚུངས་སོ།། མྱི་བདེན་བའ་འི་སེམས་བསྩལ་ལ།། ཕ་རོལ་དུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་སྤྱད་ཀྱང་། ཅི་འང་སྤྱད་པ་མྱེད་པ་དེ་ནི་ཆོས་དང་ཐུན་བའི་སྤྱད་པ་ཞེས་
不倚著。但為去垢。攝眾生。而無取相。此為自復地。亦能莊嚴菩提之道。檀度既爾。餘五亦然。為除妄想。修行六度。而無所行是為稱法行。
(S.T.710.p45.b)བྱའོ།། སྤྱད་པ་འདི་བཞི་ནི་བསམ་གཏན་གྱྀ་མཁན་པོ་བོདེ་དར་མ་ཉིད་ཀྱིས་བཤད་ཕའོ།། །།གཉིས་གྱི་འོག་རྒྱ་རྗེ་ཛེཞུའྀ་ཚེ། སྩང་ཆུའི་དགེ་སྦྱོང་ཡེབ་ཀས་བོདེ་དར་མའྀ་རྗེས་བསབས་པའོ།། དགེ་སྦྱོང་ཡེབ་ཀ་ལོ་བཅུ་བཞི་ལོན་ན། བསམ་གཏན་གྱི་མཁན་པོ་བོ་དེ་དར་མ་དང་ཕྲད་ནས། རི་སྩུང་ཤན་དང་ལག་ཆིའུ་ན་ལོ་དྲུག་གི་བར་དུ་གུས་པར་གཡོག་བྱ་སྟེ།། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་འགྲུབ་པ་ཞིབ་དུ་གདུགས་ནས།།
此四行。是達摩禪師親說。
（餘則弟子曇林記師言行。集成一卷。名曰達磨論也。菩提師又為坐禪眾。釋楞伽要義一卷。有十二三紙。亦名達磨論也。此兩本論文。文理圓淨。天下流通。自外更有人。偽告達摩論三卷。文繁理散。不堪行用。大師又指事問義。但指一物。喚作何物。眾物皆問之。迴換物名。變易問之。又云。此身有不。身是何身。又云。空中雲霧。終不能染污虛空。然能翳虛空。不得明淨。涅槃經云。無內六入無外六塵。內外合故。名為中道。）（37）注：没有找到藏文译文。
第三。齊朝鄴中沙門惠可。承達磨禪師後。其可禪師。俗姓姬。武牢人（38）。年十四。遇達摩禪遊化嵩洛。奉事六載。精究一乘。
(S.T.710.p46.a)གཞུང་ཟབ་མོར་ཕྱིན་ཏེ། ཆོས་ལམ་སྤྱད་པའི་མདོ་བཤད་ནས།། གཅེས་པའྀ་ཆོས་སེམས་ལ་མངོན་བར་ཤེསྟེ། ཡང་དག་པ་ལ་ཕྱོགས་སོ། ལང་ཀའྀ་ཆོས་ཀྱི་ཡི་གེ་ན་རེ། སངས་རྒྱས་གྱི་སྟོང་ཞིང་མྱྀ་གཡོ་བའྀ་བརྟག་པ་ནྀ་སྐྱེ་ཤི་དང་།ཡོང་བྲལ་བ་ཡིན་ཏེ། དེའི་མྱིང་ད་ལྟར་གྱི་དུས་དང་། ཕྱི་མའྀ་དུས་མྱྀ་ལེན་པའི་གཙང་མའོ།། ཕྱོགས་བཅུའི་སངས་རྒྱས་རྣཾས་དང། མྱྀ་གཅིག་འགའ་ཞིག་བསམ་གཏན་གྱྀ་ཡོན་མ་ཡིན་བར། སངས་རྒྱས་གྲུབ་ཆེས་ཟེར་ནབདེན་བ་ཡོང་མྱེད་དོ།ས་བཅུའི་
附於玄理。略說修道。明心要法。真登佛果。楞伽經云。牟尼寂靜觀。是則遠離生死。是名為不取。今世後世。淨十方諸佛。若有一人。不因坐禪而成佛者。無有是處。
(S.T.710.p46.b)མདོ་ལས་སེམས་ཅན་གྱི་ལུས་གྱི་ནང་ན་རྡོ་རྗེའི་སངས་རྒྱས་གྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡོད་དེ།། དཔེར་ཉི་མའི་འཁོར་ལོ་དང་མཚུངསྟེ། ཕྱྀ་མོ་ནས་གཙང་ཞིང་གང་རྒྱས་ལ་ཆེ་ཞིང་ཡངས་པ་ནི་མུ་མྱེད་ན་ལྔ་ཕུང་（39）གྀ་སྤྲིན་སྟུག་པོས་བཀབ་ཅིང་དཀྲིས་པས་སེམས་ཅན་གྱིས་མ་མཐོང་ངོ།། དེ་ལ་ཤེས་རབ་གྱི་རླུང་དང་ཕྲད་དེ། ལྔ་ཕུང་གི་སྤྲིན་སྟུག་པོ་བུས་ལ་དང་ཞིང་ཟད་ན་སངས་རྒྱས་གྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཁྱབ་པར་སྣངསྟེ། ས་ལེར་གཙང་གདང་ངོ་།། སྡོང་པོས་བརྒྱན་པའྀ་མདོ་ལས་རྒྱ་ཆེ་ཞིང་
十地經云。眾生身中。有金剛佛。猶如日輪。體明圓滿。慶大無邊。只為五蔭。重雲覆障。眾生不見。若逢智風。飄蕩五蔭。重雲滅盡。佛性圓照。煥然明淨。華嚴經云
(S.T.710.p47.a)ཡངས་པ་ན་ཆོས་གྱི་ཁམས་དང་མཚུངས།། མཐའ་ཡས་པ་ནྀ་སྟོང་པ་བཞིན། གཅིག་དུ་ན་བུམ་བུའྀ་ནང་གི་མར་མྱེའྀ་འོད་དང་མཚུངསྟེ། ཕྱི་（40）ལོགས་སུ་སྣང་བར་མྱི་ནུས་སོ།། ཡང་གཅིག་དུ་ན་འཇིག་རྟེན་གྱི་སྤྲིན་དང་མཚུངས།། ཕྱོགས་བརྒྱད་ནས། ཆིག་ཆར་ལངས་ནས་གནམ་མཐའ་འོག་རྨུས་ཏེ། ཉི་མའི་འོད་ཀྱང་སྣང་བར་མྱྀ་རུང་ངོ།། དེའྀ་ཚེ་ཉི་མའྀ་འོད་ནི་མ་ཉམས་ན། སྤྲིན་གྱིས་བཀབ་ཅིང་བསྒྲིབས་པས་ན། སེམས་ཅན་གྱིས་མ་མཐོང་ངོ།།
慶大如法界。究竟如虛空。亦如瓶內燈光。不能照外。亦如世間雲霧。八方俱起。天下陰暗。日光起得明淨。日光不壞。只為雲霧障。
(S.T.710.p47.b)དེ་ལ་སྤྲིན་གྱེས་ཤིང་། དང་ན་ཉི་མའི་འོད་ཁྱབ་པར་སྣང་སྟེ། གཙང་གདང་ལ་བསྒྲིབས་པ་མྱེད་དོ།། སེམས་ཅན་གཙང་གདངོ། ཤེས་རབ་གྱྀ་ཉི་མ་ཡང་དེ་དང་མཚུངསྟེ། འདོད་པའི་ཡན་ལག་མྱི་བདེན་བ་བསམས་པ་དང། མཐོང་བའོ་ཆོག་གི་མྱ་ངན་འཁྲུག་པའི་སྤྲིན་སྟུག་པོས་འཕྲུལ་གྱི་ལམ་བཀབ་བསྒྲུབས་ཏེ་མངོན་སྣང་བར་མྱི་ནུས་སོ། དེ་ལ་མྱི་བདེན་བའྀ་སེམས་མྱྀ་སྐྱེ་ཞིང་ཅི་ཡང་མྱི་གཡོ་བར་འདུག་ན་ཤེས་རབ་ཆེན་པོའི་ཉི་མ་རང་སྣངསྟེ། དཾ་པའི་ཡང་དག་པ་
一切眾生。清淨性。亦復如是。只為攀緣妄念諸見。煩惱重雲。覆障聖道。不能顯了。若忘念不生。默然淨坐。大涅槃日。
(S.T.710.p48.a)མྱི་གཡོ་བ་དང་འཐུན་ནོ། ཐ་མལ་པའྀ་ཡི་གེ་ན་རེ། ཆབ་རོམ་ཆུ་ལས་སྐྱེས་ན།། ཆབ་རོམ་གྱིས་ཆུ་བཀགས་ཏེ།། ཆབ་རོམ་（41）ཞུ་ན་ཆུ་ཐར་ཏོ། མྱི་བདེན་བའི་སེམས་བསྐྲད་ན་ཡྔ་དག་པའྀ་གཙང་མ་ཡིན་ནོ།། སློབ་པའྀ་མྱིས་ཡྀ་གེའི་འབྲུ་དང་། སྨྲ་བའྀ་ཚིག་བཞིན་དུ་ཆོས་ལམ་བཚལ་པ་ནྀ་དཔེར་རླུང་གྀ་ནང་གི་སྒྲོན་མ་དང་མཚུངས་སོ།། མུན་པ་ཤིགས་པར་མྱི་ནུས་ལ་མྱེ་ལྕེ་འབར་བཞིན་དུ་མྱེད་དོ། གཙང་མར་འདུགས་ཏེ་ཅི་འང་མྱེད་ན་བདགི་སེམས་
自然明淨。俗書云。冰生於水而冰遏水。冰伴而水通。妄起於真而妄迷真。妄盡而真現。即心海澄清。法身空淨也。故學人依文字語言為道者。如風中燈。不能破闇。焰焰謝滅。若淨坐無事。
(S.T.710.p48.b)བདག་གིས་རྟོགསྟེ་ཁྱིམ་དབེན་བའྀ་ནང་གྀ་མར་མྱེ་དང་མཚུངསྟེ་མུན་པ་ཤིག་པར་ནུས། མངོན་སྣང་ལ་བྱེ་བྲག་ཕྱེད་དོ།། དེ་ལ་སེམས་ཅན་གྱིས་སེམས་གྱྀ་ཕྱི་མོ་གཙང་གདང་བར་རིག་ནས། རྟག་པར་བསམ་གཏན་ལ་སྣྲེད་དེ། སྒོ་དྲུག་བཆད་བཀག་ལ་རྡུལ་དྲུག་ཐམས་ཅད་ཡོན་པོའི་རླུང་ནང་དུ་མ་ཆུད་ན། ཤེས་རབ་གྱི་མར་མྱེ་གཙང་གདངསྟེ། བྱེ་བྲག་ཕྱེད་པར་མངོན་སྣང་བས།།སངས་རྒྱས་རང་གྲུབསྟེ། སྤྱོད་པའྀ་སྨོན་ལམ་གང་རྒྱས་ནས།།ཕྱིན་ཅད་ཡྡོ་
如蜜室中燈。則解破闇。昭物分明。若了心源清淨。一切願足。一切行滿。一切皆辨。不受後有。
(S.T.710.p49.a)པ་མྱི་མཐོང་ངོ།། དེ་ལྟ་བུའྀ་ཆོས་གྱི་ལུས་ཐོབ་པ་ནི་སེམས་ཅན་འགའ་འགའྀ་བྱེ་མ་སྙེད་གྱི་ནང་ན་གཅིག་ལས་མྱེད་དོ།། བསྐལ་བ་འབུམ་ཕྲག་འབུམ་གྱི་བར་དུ་འདི་ལྟ་བུ་དང་འཐུན་བའི་མྱི་ནི་འག་ཙམ་ཡོད་དོ།། དེ་ལ་དཔའ་བརྡུལ་ཅིང་བརྩོན་འགྲུས་པ་དང་། སྨོན་ལམ་ཆེན་པོ་བསྐྱོད་མྱི་ནུས་ན།（42） བསྐལ་བ་གྲངས་མྱེད་པ་ལོན་ཏེ།། འག་འགའྀ་བྱེ་མ་སྙེད་གྱི་སངས་རྒྱས་དང་འཕྲད་དུ་མྱི་ཟིན་ཀྱང། ཅི་ཡང་བྱ་ནུས་པ་མྱེད་དོ།། དེ་ལྟ་བས་ན་སེམས་ཅན་གྱི་སེམས་
時有一人。與此相應耳。若精誠不內發。三世中縱值恒沙諸佛。無所為。是知眾生識心自度。佛不度眾生。
(S.T.710.p49.b)་གྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པས། རང་གིས་རང་བསྐལ་པར་མངོན་ཏེ། སངས་རྒྱས་གྱིས་སེམས་ཆན་མ་བསྒྲལ་ཏོ། སངས་རྒྱས་གྱིས་སེམས་ཅན་བསྒྲལ་དུ་ཟིན་ན། སྔ་མ་འདས་པའྀ་དུས་ལ། གྲངས་མྱེད་པའི་འགའ་འགའྀ་བྱེ་མ་སྙེད་གྱི་སངས་རྒྱས་དང་། ཕྲད་ན་ཅྀ་ཕྱི་ནས་། བདག་ཅག་ལསྩོགས་པ་སངས་རྒྱས་སུ་མ་གྲུབ། དེ་ནི་སེམས་ཐག་པ་ནས་སྲན་ཐུབ་པར་བྱ་མ་ནུས་ཏེ། ནང་ལོགས་གྱིས་མ་རྟོགས། ཁས་བཤད་ནི་ནུས་གྱི། སེམས་གྱིས་སྤྱད་མ་ནུས་པསྣ།
佛若能度眾生過去逢無量恒沙諸佛。何故我不成佛。只是精誠不內發。口說得。心不得。
(S.T.710.p50.a)ཆོས་（43）ཀྱི་ཡི་གེ་ན་རེ། ཁས་སྟོང་པར་བཤད་ལ། སྤྱོད་པ་ཡོད་པའི་ནང་ན་འདུག་ན། （44）མཐར་ལས་གྱི་ཕྱིར་འབྲང་ཞིང་སྐྱེ་བ་ལས་མྱི་ཐར་ཏོ།། དེ་ལྟ་བས་ན་སངས་རྒྱས་གྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ནི་དཔེར་གནམ་གྱི་སྟེང་གི་ཉི་མ་དང་ཤིང་གི་ནང་གྀ་མྱེ་དང་མཚུངསོ།།（45）མྱིའི་ལུས་གྱི་ནང་ན་སངས་རྒྱས་གྱི་ངོ་བོ་ཉིད་གྱི་མར་མྱེ་ཡོད་པ་ཡང། མྱིང་ཡེ་ཤེས་གྱྀ་མྱེ་ལོང་ཞེས་བྱའོ།། དེ་ལྟ་བས་ན་ཡེ་ཤེས་ཆེན་པོའྀ་མྱེ་ལོང་ནི། གཉི་ཟླ་བས་ཀྱང་སྣང་སྟེ། ཕྱི་ནང་ཁྱབ་པར་གཙང་ལ་མཐའ་མྱེད་མུ་མྱེད་དོ།
終不免逐業受形。故佛性猶如天下有日月。水中有火。人中有佛性。亦名佛性燈。亦名涅槃鏡。是故大涅槃鏡。明於日月。內外圓淨。無邊無際。
(S.T.710.p50.b)དཔེར་ན་གསེར་ཡང་དག་པ་དང་མཚུངསྟེ། གསེར་ངོས་བྱང་སྟེ་མྱེད་ཀྱང་གསེར་གྱི་རང་བཞིན་མ་ཉམས་སོ།། སེམས་ཅན་ཀྱང་སྐྱེ་ཤྀའི་གཟུགས་ཟད་དེ་མྱེད་མོད་གྱི། ཆོས་ཀྱི་ལུས་མ་ཉམས་སོ།། གཅིག་དུ་ན་འཇིམ་པ་དྲིལ་པ་ཞིགས་མོད་གྱི་（46）རྡུལ་ཕྲ་མོ་མཉམས་སོ།། ཡང་གཅིག་དུ་ན་ཆུའི་རླབས་དང་། དབའ་ཞི་མོད་གྱི། ཆུའི་རང་བཞིན་xxx（47）པ་དང་མཚུངས་སོ། བསམ་གཏན་དུ་ཞུགས་པ་དོན་ཡོད་ན། བདག་གིས་མངོན་བར་རིག་གོ།།
猶如鍊金。金質火盡。金性不壞。眾生生死相滅。法身不壞。亦如埿團壞。亦如波浪滅。水性不壞。眾生生死相滅。法身不壞。坐禪有功。
(S.T.710.p51.a)ཁས་ཆོས་ཀྱི་ཡི་གེའི་གཞུང་པླགས་ལ་སེམས་བཤིག་སྟེ། སངས་རྒྱས་གྲུབ་པར་ཚོལ་བ་ནི་ཁྲི་ལ་འང་གཅིག་མྱེདོ།།（48） གནའྀ་ཡི་གེ་ན་རེ་རི་མོར་བྲིས་པའི་ཁུར་xxxབས་ནི་བཀྲེས་པ་གང་བར་མྱི་ནུས།། ཟས་གྱི་གཏམ་བྱས་པས་ནི་འདྲངས་པ་ལ་མྱི་ཕན་ནོ།། ཀྱི་གུ་སྔ་མ་བྱུང་མོད་གྱི། དེ་བས་ཀྱང་དམ་དུ་གྱུར་ཏོ།། སྡོང་པོས་བརྒྱན་པའྀ་མདོ་ལས་དཔེར་ན་མྱི་དབུལ་པོས་ཉིན་མཚན་དུ་གཞན་གྱི་ནོར་རིན་པོ་ཆེ་བགྲངས་པ་དང་མཚུངསྟེ། བདག་ཞོ་གཅིག །
身中自證故晝日餅尚未堪餐。說食焉能使飽。雖欲去其前塞。翻令後榍彌堅。華嚴經云。譬如貧窮人。晝夜數他寶。自無一錢分。
(S.T.710.p51.b)གི་ཤས་ཀྱང་དབང་བ་མྱེད་དོ། ཆོས་ལམ་མ་སྤྱད་མ་སྦྱངས་ན།（49）མང་དུ་ཐོས་པ་དེ་ནི་དེ་དང་མཚུངས་སོ།། གློག་འདོད་ན་ཡང་སྐད་ཅིག་བལྟ་སྟེ་སྐྱེན་པར་སྭོས་ཤིག ། དེ་ལ་བཏང་ཞིང་མ་བཞག་ན་སླར་ཡི་གེའི་འབྲུ་ལ་སློབ་པ་དང་མཚུངས་སྟེ།། ཆུ་བསྐོལ་པའི་ནང་དུ་ཆབ་རོམ་ཚོལ་བ་དང་། ཆུ་ཆུན་གྱི་ནང་དུ་ཁ་བ་འཚོལ་བ་དང་མཚུངས་སོ།། དེ་ལྟ་བས་ན་སངས་རྒྱས་རྣམས་གྱིས་བར་བར་ནི་བཤད། བར་བར་ནི་མ་བཤད་དོ།། ཆོས་རྣམས་གྱི་ཡང་དག་པའི་མཚན་གྱི་ནང་ན་ནི་བཤད
多聞亦如。是又讀者暫看。急須併卻。若不捨還。同文字學。則何異煎流水以求冰。煮沸湯而覓雪。是故諸佛說說。或說說於不說。諸法實相中。
(S.T.710.p52.a)པ་ཡང་མྱེད། མ་བཤད་པ་ཡང་མྱེད་དོ།། འདི་གཅིག་གི་གཞུང་ཤེས་ན་གཅིག་བསྐྱོད་པས་ཁྲི་སྟོང་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ།། ཆོས་ཀྱི་པད་མོའི་མདོ་ལས།བདེན་པ་ཡང་མྱེད་། རྫུན་བ་ཡང་མྱེད། འཐུན་པ་ཡང་མྱེད། ཐ་དད་པ་ཡང་མྱེད། མཁྣ་པོ་ཆེན་ཕོ་ན་རེ་ཡང་དག་པའྀ་ཆོས་འདི་བཤད་ན། ཀུན་ཀྱང་ཡང་དག་པའི་བདེན་བ་བཞིན་ནོ།། བདེན་པ་ནི་གཞུང་བཞིན་ཏེ། ཐ་དད་པ་ཡོང་མྱེད་དོ། ཐོག་མ་ནས་བསླད་པས། ནོར་བུ་ལ་གྱོ་མོ་གྲུགས་མ་ཞེས་ཟེར་རོ།། རང་གིས་ཚོར་
無說無不說。解斯舉一千從。法華經云。非實非虛。非如非異。太師之說此真法皆如實。與真幽理竟不殊。本迷摩尼謂瓦礫豁能自覺是真珠。
(S.T.710.p52.b)བར་ནུས་ན།། དེ་ནི་ཡང་དག་པའི་ནོར་བུ་ཡིན་ནོ།། མ་རིག་པ་དང་ཤེས་རབ་ཀྱང་མཚུངསྟེ།ཐ་དད་པ་མྱེད་ན་ཆོས་སོ་ཆོག་ཀྱང་མཐུན་བར་མངོན་ནོ།། འདི་ལྟར་གཉིས་སུ་མཐོང་བའི་རྣམས་ལ་སྙིང་རྗེ་ནས།། ཚིག་བཤད་དེ་ཡི་གེ་འདི་བྱས་སོ།། ལུས་ལ་བརྟགས་ལ་སངས་རྒྱས་དང་ཐ་དད་པ་མྱེད་ན།། སོ་སོའི་གནས་སུ་བླ་ན་མྱེད་པ་བཙལ་བ་ཅི་དགོས།། ཡང་གཅིག་དུ་ན་ང་ཐོག་མ་སེམས་གཡོས་པའྀ་ཚེ། ལག་ངར་ཡ་ཅིག་བཅད་དེ། ཐོག་མ་ནམ་སྲོས་ནས།
無明智慧等無異。當知法即皆如。敏此二見諸徒輩。申詞投筆作斯。觀身與佛不差別。何須更覓彼無餘。又云。吾本發心時。截一臂。
(S.T.710.p53.a)འཛིང་（50）པོའི་བར་དུ་ཁའ་བའི་ནང་ན་འགྲེང་ན། ཁ་བ་པུས་མོ་འདས་པ་མ་ཚོར་ཏེ།། དེ་ལྟར་བླ་ན་མྱེད་པའྀ་ཆོས་ལམ་བཙལ་ཏོ།། སྡོང་པོས་བརྒྱན་པའྀ་མདོ་ལས།།（51） ཤར་ཕྱོགས་ན་དྲང་པོ་ཚོར་བར་ཞུགས་ན། ནུབ་ཕྱོགས་སུ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གཡོས།། ནུབ་ཕྱོགས་སུ་དྲང་པོ་ཚོར་བར་ཞུགས་ན་ཤར་ཕྱོགས་སུ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གཡོས་ཏེ།（52） མྱིག་གི་དབང་པོ་ནང་དུ་ཚོར་བར་ཞུགས་ན།། ཁ་དོག་གི་ཆོས་གྱི་ནང་དུ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གཡོས་ཏེ།། ཁ་དོག་གྀ་ཆོས་
從初夜雪中立。直至三更。不覺雪過於膝。以求無上道。華嚴經第七卷中說。東方入正受。西方三昧起。於眼根中入正受。於色法中三昧起。
(S.T.710.p53.b)མངོན་བར་བསྟན་པ། བསམ་གྱིས་མྱི་ཁྱབསྟེ་ལྷ་དང་མྱི་ཐམས་ཅད་གྱིས་ཤེས་པར་མྱི་ནུས་སོ།། ཁ་དོག་གི་ཆོས་གྱི་ནང་དུ་དྲང་པོ་ཚོར་བ་ཞུགས་ན། མྱིག་ནས་ཐུབ་པ་གཡོསྟེ། སེམས་མྱི་འཁྲུག་གོ།། མྱྀག་ལ་བརྟགས་ན་སྐྱེ་བ་ཡང་མྱེད། རང་བཞིན་ཀྱང་མྱེད་དེ། སྟོང་པ་མྱི་གཡོ་མྱི་གཡོ་བ་ཅི་འང་མྱི་གཡོ་བ་བཤད་དོ།། རྣ་བ་དང་སྣ་དང་ལྕེ་དང་ལུས་དང་ཡིད་ལ་ཐུག་པ་ཡན་ཅད་ཀྱང་དེ་དང་མཚུངས་སོ།། བུས་བ་དང་ དརད་པ་དང་ཕོ་མོ་དང་དགེ་སློང་ཕ་དང་དགེ་སློང་མ་
示現色法不思議。一切天人莫能知。其色法中入正受。於眼起定念不亂。觀眼無生無自性。說空寂滅無所有。乃至耳鼻舌身意。亦復如是。童子身入正受。於壯年身三昧起。壯年身入正受。於老年身三昧起。老年身入正受（53）。於善女人三昧起。善女人入正受。於善男子三昧起。
(S.T.710.p54.a)དང་ཉན་ཐོས་པ་དང་རང་སངས་རྒྱས་དང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་། དབང་བོ་དྲུག་དང་ཕལ་གཞན་ཀུན་ཀྱང་དེ་དང་མཚུངསྟེ།། གཅིག་ལ་གཅིག་ཐོགས་ཤིང།། ཆགས་པ་མྱེད་དོ།། ཆོས་སོ་ཆོག་དང་ལུས་གཅིག་དང་ལུས་གྲངས་མྱེད་པར་བྱ་བ་གཅིག་བསྐྱོད་ན། ཀུན་ཀྱང་དེ་བཞིན་ཏེ། ཆོས་ཀྱི་ལུས་དང་དབང་ཡོད་པའི་གཞུང་ངོ།། །།（54） གསུམ་གྱྀ་འོགསྟེ། རྒྱ་རྗེ་ཟུའྀ་ཚེ།（55）ཤུ་ཙྀའུའི་སི་ཀོང་གྀ་རི་（56）ལ་བསམ་གཏན་གྱི་མཁན་པོ།ཚན་ནས་ཡབ་ཀའི་
善男子入正受。於比丘尼身三昧起。比丘尼身入正受。於比丘身三昧起。比丘身入正受。於學無學三昧起。無學入正受。於緣覺身三昧起。緣覺身入正受。於如來身三昧起。毛孔中。入正受。一切毛孔三昧起。一切毛孔入正受。一毛端頭三昧起。一毛端入正受。一切毛端三昧起。一切毛端入正受。一微塵中三昧起一微塵中入正受。一切微塵三昧起。大海水入正受。於大盛火三昧起。一身能作無量身。以無量作一身。解斯舉一千從。萬物皆然也第四。隋朝舒州思空山粲禪師。承可禪師後。其粲禪師。罔知姓位。不測所生。
(S.T.710.p54.b)རྗེས་བསཾས་པ།། དགེ་འདུན་མཁས་པའི་བརྗོད་པའི་ཡི་གེ་（57）ནང་ན། ཡེབ་ཀའི་འོག་དུ་ཚན་（58）ཞེས་བྱ་བ་སི་ཀོང་（59）རི་ལ་གནས་ཤིང་། བདེན་ཞིང་མི་གཡོ་བར་འདུག་སྟེ།། ཡི་གེའི་འབྲུ་ལས་གཟུངས་སུ་གཟུང་བ་ཡང་མྱེད།། གསངསྟེ། ཆོས་ཀྱང་གཅིག་ནས་གཅིག་དུ་མྱི་བརྗོད། དགེ་སློང་དེའུ་སྩིན་（60）འབའ་ཤིག ། ཚན་གྱི་གཡོག་བྱེད་དེ། ལོ་བཅུ་གཉིས་ལོན་ན་སྣ་གཅིག་ནས་གཅིག་དུ་བབླུགས་པ་དང་།། མར་མྱེ་གཅིག་ནས་གཅིག་དུ་བསྲེགྶ་
按續高僧傳曰。可後粲禪師。隱思空山。蕭然淨坐。不出文記。祕不傳法。唯僧道信。奉事粲十二年。寫器傳燈。燈成就。
(S.T.710.p55.a)པ་བཞིན་འབྱོར་གྲུབ་ནས་ཚན་ན་རེདེའུ་སྩིན་གྱིས་སངས་རྒྱས་གྱི་ངོ་བོ་ཉིད་གི་གནས་མངོན་པར་མཐོང་ངོ་ཞེས་ཟེར་ཏེ།། དེའུ་སྩིན་ལ་སྨྲས་པ། ཆོས་གྱི་པད་མོའྀ་ཡི་གེ་ན་རེ། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་འབའ་ཤིག་བདེན་གྱི།། གཞན་གཉིས་པོ་ནི་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་ནོ།། དེ་ལྟ་བས་ན་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ལམ་ནི་ཤིན་དུ་ཟབསྟེ། ཚིག་གིས་བརྗོད་པས་མྱི་རྫོགས། ཆོས་གྱི་སྐུ་ལུས་ནི་སྟོང་པ་མྱི་གཡོ་བསྟེ་མཐོང་བ་དང་ཐོས་པས་ཀྱང་མྱྀ་དམྱིགས་སོ། དེ་ལྟ་བས་ན་ཡྀ་གེ
粲印道信了了見佛性處。語信曰。法華經云。唯此一事。實無二。亦無三。故知聖道幽通。言詮之所不逮。法身空寂。見聞之所不及。
(S.T.710.p55.b)འི་འབྲུ་དང་། སྨྲ་བའྀ་ཚིག་གིས་བསྟན་པ་ནྀ་ཅི་ལ་འང་མྱི་ཕན་ནོ།། ལང་ཀའྀ་ཡོན་པ་དང་དྲང་པོ་བྱེ་བྲག་དབྱེ་བའྀ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི། སེམས་བདེ་བའི་གཞུང་གི་མདོ་ན་རེ། འཕྲུལ་གྱྀ་ཆོས་ལམ་ནྀ་ཁ་རོག་སྟེ་ཚིག་ གིས་ཞར་ལས་མྱི་བཤདོ།།（61） མཁན་པོ་ཆེན་པོ་ན་རེ། མྱི་གཞན་ཀུན་གྱིས་ཀྱང་བསམ་གཏན་རིན་ཆེར་བྱའོ།། མཐར་ཡང་ངོ་མཚར་ཆེ་བཟུང་ངོ་།། ང་ད་འགྲེང་བཞིན་སྐྱེ་ཤི་ལས་གྱུར་ཏོ།། སྨྲས་ཟིན་ནས་ལག་པས་ཤིང་གི་ཡལ་ག་ལས་འཇུས་
即文字語言。徒勞施設也。大師云。餘人皆貴坐終。嘆為奇異。余今立化。生死自由。言訖遂以手攀樹枝。
(S.T.710.p56.a)བཞིན་དུ་དབུགས་ཟད་ནས། ཐ་མར་ཧྭང་ཀོང་གྀ་རིའི་གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་ན། འཕྲུལ་གྱི་འོད་གཟུགས་ཡོད་དེ། རྟེན་གྱི་ཁང་པ་ད་དུང་ཡོད་དོ།། ཀུན་ན་རེ་ཡང་གཅིག་ནས་གཅིག་དུ་བསྟོད་དེ། གཅིག་པ་ཡང་དག་པ་ནྀ་རྒྱ་ཆེ་ཞིང་ཟབ་བོ།། གཟུགས་ཡོད་དོ་ཆོག་ནི་མང་ཞིང་འདྲེས་སོ།། ཡང་དག་པ་དང་ཐ་མལ་པ་ཡང་ཐ་དད་མོད་གྱི།། མདོ་བཞིན་ནོ།། ཐ་མལ་པ་དང་འཕྲུལ་བྱེ་མོད་གྱི་ལམ་འཐུན་ནོ།། མཐའ་མའི་རྗེས་བཅད་ན་
奄然氣盡。終於[山*兒]公山。寺中見有廟影。詳玄傳曰。惟一實之淵曠。嗟萬相之繁難。俗異於體同。凡聖分而道合。
(S.T.710.p56.b)མུ་མྱེད་ཐུག་པའྀ་མཐའ་མྱེད། ཐོག་མ་ཡང་མྱེད། ཐ་མ་ཡང་མྱེད། ཤེས་པ་དང་བསླད་པས་གཅིག་དུ་མཉམ། གོས་（62）པ་དང་།གཙང་མ་ཡང་དེ་ལས་གཉིས་ཀ་མཚུངས་སྟེ། སྟོང་པ་དང་མཚུངས་ཅི་འང་མྱི་གཡོ་ལ། གནཾ་སའི་བར་གྱི་ཡོད་དོ་ཆོག་གཅིག་དུ་འཐུན་ནོ།། གསེར་ཡང་དག་པ་ནི་གདུབ་བུ་ལ་སྩོགས་པའིནང་དུ་མ་གྱུར་པ་དང་མཚུངས་སོ།། ཆུ་བརྩེགས་པ་ནྀ་ཆབ་རོམ་འཁྱེགས་པའི་ནང་དུ་ཉམས་སོ།། བཤད་པ་ན་རེ་གཞུང་སྣང་
尋涯也豁乎無際。眇乎無窮。源於無始。極於無終。解或以茲齊貫。深淨於此俱融。諺空有而聞寂。括宇宙以通同。若純金不隔於環玔。等積水不憚於連漪。經云。
(S.T.710.p57.a)བ་འདི་ལ་མུན་པ་དང་འདྲེས་པ་མྱེད་དོ།། མུ་དང་མཐའ་བཤད་པ་འཆད་དོ།། ཡང་དག་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་རྫས་ལ་བྱས་པ་མྱེད་པས་ན།། ཐོག་མ་དང་ཐ་མའི་ནུབ་པ་མྱེད་དོ།། དེ་ལྟ་བས་ན་སྣང་བ་དང་མུན་པ་ཞེས་བྱ་བ་སྒོ་མོ་གཉིས་སུ་མྱེད་དེ།། ལེགས་ཉེས་ཀྱང་གཟུགས་གཅིག་གི་ཆོས་སུ་ཟད་དོ།། དེ་ལྟ་བས་ན་གཡོ་བ་ལས་ནི་མྱི་སྟོང་བ་མྱེད་དོ།། ཐ་དད་པ་ལས་ནི་མྱི་འཐུན་བ་མྱེད་དོ།། དཔེར་ཆུ་དང་དབའ་རླབས་དང་མཚུངས་སོ།།
此明理無間雜。故絕邊際之談。性非物造。致息始之論。所以明闇泯於不言門。善惡融於一相之道。斯即無動而不寂。無異而不同。若水之為波瀾。
(S.T.710.p57.b)གསེར་ལས་བྱས་པའི་སྣོད་ལས་ནི་གསེར་མ་ཡིན་བ་མྱེད་དོ།། དཔའ་རླབས་ལ་ཆུ་མ་ཡིན་བ་མྱེད་དོ།། རྐྱེན་ལས་གཡོས་པ་ལ་བརྟགས་ན་ནྀ་ཐོགས་པ་མྱེད་དོ།། ཡོད་དོ་ཆོག་གི་རང་བཞིན་བསམ་བ་ནི་ཡིད་ཆེས་པར་དཀའོ།། དཔེར་ན་རིན་པོ་ཆེའི་ཕོ་བྲང་ལ་ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེ་སྦྱངས་པ་དང་མཚུངས།། ཤེལ་གྱི་སྟེགས་བུ་ལ་མྱེ་ལོང་འཕྱང་བ་དང་འདྲ་སྟེ། ཕན་ཚུན་ཐ་དད་ན།།གཟུགས་ནང་དུ་ཞུགསྟེ། ལེབ་རྒན་དང་རྨ་ཕྱེ་ན། གཅིག་གིས་གཅིག་
金之為器體。金為器體。故無器而不全。波為水用。亦無波而異水也。觀無礙於緣起。信難思於物性。猶寶殿之垂珠。似瑤臺之懸鏡。彼此異而相入。紅紫分而交映。
(S.T.710.p58.a)བསྒྲིབསྟེ།། རྫས་ལ་བདག་གི་དང་གཞན་གྱི་ཞེས་ཐོགས་པ་མྱེད་དོ།། དོན་ལ་ཡོན་པོ་དང་དྲང་པོ་འགག་པ་མྱེད། སྟོན་ཆེན་པོའྀ་ཁམས་གྱི་ཆོས་ནི་ནམ་མཁའ་དང་མཚུངས།། སྐད་ཅིག་དུ་དུ་སུམ་གྱི་དོན་ཀུན་མཐོང་སྟེ།། ཚིག་འདི་ལ་ཡིད་ཆེས་པ་ཉུང་གིས། དོགས་ནས་དབང་པོའི་དྲ་བ་བརྙས་ཏེ། ཐེ་ཙོམ་བསྩལ་ཏོ།། གར་ཀྱང་ཁྱབ་པའི་མྱིག་གིས་ནི་མཐོང་བར་ནུས་སོ།། ཐེ་ཙོམ་གྱི་སེམས་གྱིས་ནི་མྱྀ་རིག་གོ།། བཤད་པ་ན་རེ་འདིས་ནི་གཅེས་གསང་
物不滯其自他。事莫權其邪正。鄰虛舍大千之法。剎那總三除之時。懼斯言之少信。借帝網以除疑。蓋普眼之能囑。豈或識以知之。注云。此明祕密緣起。
(S.T.710.p58.b)བ་དང་རྐྱེན་ལས་གཡོས་པ་མངོན་བར་བྱའོ།། དབང་པོའི་དྲི་བའི་ཆོས་ཀྱི་ཁམས་ནི་གཅིག་ལས་ཐམས་ཅད་དུ་གྱུར་ཏེ།། གཟུགས་ཐ་དད་པ་གཅིག་མ་ཡིན།མྱྀ་འཐུན་ནོ། དེ་ལྟ་བས་ན་གཟུགས་ལ་བདེན་བ་མྱེད་ན།གཡོས་བ་ནི་ཡང་དག་པ་ལས་བརྟེན་ཏོ།། ཡང་དག་པའི་གཞུང་རིག་ན།། གཟུགས་ལ་ཡང་ཐོགས་པ་མྱེད་དོ།། ཆེ་ཆུང་ཐ་དད་མོད་གྱི། དཔེར་མྱེ་ལོང་དང་གཟུགས་བརྙན་དང་མཚུངས་སོ།། གཟུགས་དང་མཚན་མ་ཡང་གཅིག་ལ།
帝網法界。一即一切。參而不同。所以然者。相無自實。起必依真之理既融。相亦無礙故。巨細雖懸。猶鏡像之相入。彼此之異。
(S.T.710.p59.a)གཅིག་（63）ཞུགས་ན་ཕན་ཚུན་ཞེས་རྣམ་པར་དབྱེའོ།། ཁ་དོག་ཐ་དད་པའི་གཟུགས་ཀྱང་གཅིག་ལས་ཐམས་ཅད་དུ་གྱུར་ཏོ།། ཐམས་ཅད་ལས་གཅིག་པུར་གྱུར་ཏོ།། རྐྱེན་ལས་གཡོས་པ་ནི་ཐོགས་པ་མྱེདདོ། །གཞུང་དེ་ལྟ་བས་ན།x（64）ཆེན་པོ་རྒྱ་ཡངས་པ། རྡུལ་པྲ་མོའི་ནང་དུ་གནས་ཀྱང་མྱྀ་རྟོག། དུས་གསུམ་གྱི་ཡུན་རིང་པོ་སྐད་ཅིག་གི་དུས་གྱི་ནང་དུ་བསྡུས་ཀྱང་ཤོང་བར་ནུས།།རང་གིས་ཡངས་པར་བལྟས་ན།། གསེར་དང་རྩིག་པའྀ་ཕྱི
若殊色之交形。即一一切。緣無礙。理理數然也。故知大千彌廣。處纖塵而不窄。三世長久。入從略以能容。
(S.T.710.p59.b)ལོགས་ཀྱང་མངོན་ཏེ།། ཆོད་པ་མྱེད་དོ།། ལུས་བྲག་ངོས་གྱི་ནང་དུ་སོང་ཡང་ཐོགས་པ་ཡོད་མྱི་མྱོང་ངོ།། དེ་ལྟ་བས་ན་འཕྲུལ་གྱི་མྱིས་གཞུང་ཐོབསྟེ་གྲུབ་པ་སྤྱད་དོ།། གཞུང་མྱི་རུང་དུ་ཟིན་ན། འཕྲུལ་ལ་ཡང་དེ་ལྟ་བུའི་མཐུ་མྱེད་དོ།། ཤེས་ན་ནི་གཞུང་ལའང་ཐར་ཏོ།།ཐོགས་པ་ཡང་ཡིད་འགགས་པའི་ལན་ནོ།། སེམས་གྱི་མྱིག་གི་ཡེ་ཤེས་གྱིས།། ཡང་དག་པའི་བདེན་བ་རིག་པར་ནུས་སོ།། སྤྲེའུ་ལྕགས་སྒྲོག་དུ་
自可洞視於金墉之外。了無所權。入身於后壁之中。未曾有隔。是以聖人得理成用。若理不可然。則聖此無此力。解則通。無礙由情擁。普眼之惠。如實能知。
(S.T.710.p60.a)བཅུག་ན། སེམས་རྒོད་པ་ཐུབ་བོ།།སྦྲུལ་སྨྱིག་དོང་དུ་བཅུག་ན། འཁོར་བ་རངས་སོ།། མཚོ་ཆེན་པོ་རྒལ་ན་ཆོས་གྱི་གྲུ་སྤྱད་དོ།། མ་རིག་པ་སྣང་བར་བྱ་ན། ཤེས་རབ་གྱི་སྒྲོན་མ་སྤྱད་དོ།། བཤད་པ་ན་རེ་སྤྲེའུ་ལྕག་སྒྲོག་དུ་བཅུག་པ་ནི། དཔེར་སེམས་ལ་ཚུལ་ཁྲིམས་གྱི་ནན་བྱས་པའོ།། སྦྲུལ་སྨྱིག་དོང་དུ་བཅུག་པ་ནྀ་དཔེར་བསམ་གཏན་གྱིས་འཁྲུག་པ་བཀག་པའོ།། ཤེས་རབ་གྱིས་བསྒྲལ་པའི་བརྗོད་པ་ན་རེ། སྦྲུལ་འགྲོ་བ་རང་བཞིན་ལས་འཁོར་ན་སྨྱིག
如猴著鎖而停躁。蛇入筒而改曲。涉曠海以戒船。曉車幽以惠燭。注云。猴著鎖喻戒制心。蛇入筒喻定自亂。智度論云。蛇行性曲。
(S.T.710.p60.b)དོང་དུ་བཅུག་ན་དྲང་ངོ།། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱིས་སེམས་གྱི་ནན་བྱ་བ་ཡང་དེ་དང་མཚུངས་སོ།།གསེར་འོད་སྣང་གི་ཆོས་གྱི་ཡི་གེ་ལུས་གསུམ་གྱི་ལེའུ་ན་རེ། སངས་རྒྱས་ལ་མྱིང་གསུམ་ཡོད་མོད་གྱི་ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་དུ་མྱེད་དོ།། ༔༔༔ །། བཞི་འོགསྟེ་རྒྱ་རྗེ་ལྀའི་ཚེ།（65）གི་ཆིའུ་ཤོང་གྀ་རི་（66）ལ། བསམ་གཏན་གྱི་མཁན་པོ་ཧ་ཧོ་སྤོན་（67）གྱིས།། བསམ་གཏན་གྱི་མཁན་པོ་ཚན་གྱི་རྗེས་བསབས་སོ།།
入筒即直。三昧制心。亦復如是金光明最勝王經三身品云。佛雖三名。而無三體也。第五。唐朝蘄州雙峰山道信禪師後。
(S.T.710.p61.a)བསམ་གཏན་གྱི་མཁན་པོ་ཧ་ཧོ་སྤོན་གྱིས་བསམ་གཏན་གྱི་སྒོ་མོ་བསླབསྟེ་ཕྱེ་ནས་གནམ་མཐའ་འོག་དུ་ཁྱབ་པར་བཀྲམསྟེ།། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱོད་པའྀ་ཆོས་དཔེའ་གཅིག་དང་ལམ་དུ་འཇུག་པའྀ་སེམས་བདེ་བར་བྱ་བའི་ཐབས་གྱི་ཆོས་གྱི་སྒོ་མོ་གཅེས་པ་ཡོད་དེ།། རྐྱེན་ཡོད་ཅིང་དབང་པོ་སྨྱིན་པ་ལ་བཤད་དོ།། ངའི་གཅེས་པའྀ་ཆོས་འདི། ལང་ཀའྀ་ཆོས་གྱི་ཡི་གེ་བཞིན་ཏེ།། སངས་རྒྱས་སོ་ཆོག་གི་ཆོས་གྱི་མཆོག་གོ།། གཅིག་དུ་ན་
其信禪師。再敞禪門。宇內流布。有菩薩戒法一本。及制入道安心要方便法門。為有緣根熟者。說我此法。要依楞伽經。諸佛心第一。
(S.T.710.p61.b)འཇམ་དཔལ་གྱིས་ཤེས་རབ་གྱྀ་ཆོས་གྱྀ་ཡི་གེ་གཅིག་སྤྱོད་པའྀ་ཏིང་ངེ་འཛིན་བཤད་པ་བཞིན་ཏེ།། སངས་རྒྱས་བསམ་བའི་སེམས་ནི་སངས་རྒྱས་ཡིན།།བསམ་བརྗོད་ན།ཕལ་ཐ་མལ་པའོ།། འཇམ་དཔལ་གྱིས་ཤེས་རབ་གྱི་ཆོས་གྱི་ཡི་གེ་བཤད་པ་ན་རེ། འཇམ་དཔལ་གྱིས་གསོལ་པ།། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཅི་ལྟ་བུའྀ་མྱིང་གཅིག་སྤྱོད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཆེས་བགྱིའ།། སངས་རྒྱས་གྱིས་གསུངས་པ།། ཆོས་གྱི་རྐྱེན་དང་ཆོས་གྱི་ཁམས་ནི་མྱིང་གཅིག
又依文殊說般若經。一行三昧。即念佛心是佛。妄念是凡夫。文殊說般若經云。文殊師利言。世尊。云何名一行三昧佛。
(S.T.710.p62.a)སྤྱོད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཅེས་བྱའོ།།ཆགས་པའི་རྐྱེན་མཚན་མ་གཅིག་དང།། ཆོས་གྱི་ཁམས་གྱི་མཚན་མ་གཅིག་ནི་མྱིང་གཅིག་སྤྱོད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཅེས་བྱའོ།། ཕོ་དགེ་བ་དང་མོ་དགེ་བ་ལ་ལ་ཞིག་ཅྀག་སྤྱོད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དུ་འཇུག་པར་འདོད་ན།། སྔར་ཤེས་རབ་གྱི་ཕ་ལོགས་སུ་ཕྱིན་པ་དྲིས་ཏེ།། བཤད་པ་བཞིན་དུ་བསླབས་ན།། གདོད་གཅིག་སྤྱོད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དུ་འཇུག་ནུས་ཏེ། ཆོས་གྱི་ཁམས་གྱི་རྐྱེན་བཞིན་དུ། མྱི་ནུར་མྱི་འཇུག་ཅིང།། བསམ་གྱིས་མྱི་
法界一相。繫緣法界。是名一行三昧。如法界緣不退不壞。不思議無礙無相。(S.T.710.p62.b)ཁྱབ་ལ་ཐོགས་པ་མྱེད་མཚན་མ་མྱེད་དོ།།（68） ཕོ་དགེ་བ་མོ་དགེ་བ་གཅིག་སྤྱོད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དུ་འཇུག་འདོད་ན།། སྟོང་དབེན་བར་གནས་ཏེ། འཁྲུགས་པའི་ཡིད་རྣམས་བསྡུ་སྟེ། མཚྣ་མ་གཟུགས་མྱི་བླངས་བར་སངས་རྒྱས་གཅིག་གི་མཚན་འབའ་ཤིག་བསམས་ཏེ། སངས་རྒྱས་དེའི་ཕྱོགས་གྱི་གནས་ལོགས་སུ་ལུས་དྲང་པོར་བསྲང་སྟེ། ཕྱོགས་ལ་སངས་རྒྱས་གཅིག་གི་མཚན། སེམས་བཞིན་དུ་གཅིག་གིས་གཅིག་མཐུད་ནུས་ན། སེམས་དེའི་ནང་ནས་འདས་པ་
善男子善女人。欲入一行三昧應處空閑。捨諸亂意。不取相貌。繫心一佛。專稱名字。隨佛方便所。端身正向。能於一佛。念念相續。即是念中。
(S.T.710.p63.a)དང་མ་འོངས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀུན་མཐོང་བར་ནུས་སོ།། ཅྀའི་ཕྱིར་ཞེ་ན་སངས་རྒྱས་གཅིག་བསམས་པའྀ་ལེགས་པའྀ་དོན་གྲངས་མྱེད་མུ་མྱེད་དེ།། གྲངས་མྱེད་པའི་སངས་རྒྱས་རྣམས་གྱི་ལེགས་པའྀ་དོན་དང་ཡང་གཉིས་སུ་མྱེད་དེ། བསམ་གྱིས་མྱི་ཁྱབ་པའི་སངས་རྒྱས་གྱི་ཆོས་དང་ཡང་མཉམསྟེ། བྱེ་བྲག་དབྱེར་མྱེད་དོ།། ཀུན་ཡང་དག་པའི་ཐེག་པ་གཅིགསྟེ། མཆོག་གི་དྲང་པོ་ཚོར་གྲུབ་སྟེ། གྲངས་མྱེད་པའི་ལེགས་པའྀ་དོན་དང་། དཔག་དུ་མྱེད་པ་གར་ཀྱང་
能見過去未來現在諸佛。何以故。念一佛功德無量無邊。亦與無量諸佛功德無二。不思議佛法等分別。乘一如。成最正覺。悉具無量功德。無量辨才。
(S.T.710.p63.b)ཁྱབ་པ་ཀུན་ལྡན་ནོ།། དེ་ལྟ་བུར་གཅིག་སྤྱོད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དུ་ཞུགས་པས་ནི་འགའ་འགའྀ་བྱེ་མ་སྙེད་གྱི་སངས་རྒྱས་ཁམས་རྣམས། ཟད་པར་ཐ་དད་པའི་མཚན་མ་མྱེད་པར་རིགསྟེ། ལུས་དང་སེམས་དང་། རྐང་པ་བཏེགས་རྐང་པ་ཕབ་པ་ཡང་།། རྟག་པར་ཆོས་གྱི་གཙང་མ་ས་ན་འདུག་གོ། བཏེགས་པ་བསྐྱོད་ཅིང་བྱའོ་ཆོག་ཀུན་ཀྱང་བྱང་ཆུབ་ཡིན་ནོ།། འཛངས་ཁྱབ་གྱི་བརྟག་པའི་ཆོས་གྱི་ཡི་གེ་ན་རེ་ལས་གྱིས་བསྒྲྀབས་པའི་མཚོ་ཐབས་ཅྡ་།།
如是入一行三昧者。盡知恒沙諸佛法界。無差別相。夫身心方寸。舉足下足。常在道場。施為舉動。皆是菩提。普賢觀經云。一切業障海。
(S.T.710.p64.a)ཀུན་ཀྱང་མྱྀ་བདེན་སེམས་ལས་སྐྱེས་།།དེ་ལ་འགྱོད་སངས་བྱ་འདོད་ན།། དྲང་པོར་འདུག་ལ་བདེན་གཟུགས་བསཾས།། དེ་མྱིང་འགྱོད་སངས་དང་པོ་སྟེ།། གདུག་པ་གསུམ་གྱི་སེམས་དང་ཡན་ལག་གི་སེམས་དང། ཚོར་བ་དང་རྟོག་པའྀ་སེམས་དང།། སངས་རྒྱས་སངས་བསྩམ་པའི་སེམས་བསྩལ་ཏོ།། སེམས་གྱིས་སེམས་མཐུད་དེ། ཏིང་ངེར་དང་ཞིང་སྟོང་ན་གཞན་ཅི་འང་མྱེད་དོ།། རིམ་པ་ཆེན་པོའྀ་ཆོས་གྱི་ཡི་གེ་ན་རེ་ཅིའང་བསམ་བ་མྱེད་པའ།།
皆從妄相生。若欲懺悔者。端坐念實相。是名第一懺併除三毒心攀緣心覺觀心念佛。心心相續忽然澄寂。更無所緣念。大品經云。無所念者。
(S.T.710.p64.b)དེའྀ་མྱིང་སངས་རྒྱས་སེམས་ཤེས་བྱའོ།། དེ་ལྟ་བུའྀ་མྱིང་ཅིའང་བསམ་བ་མྱེད་པའ།། སངས་རྒྱས་བསམ་བའ་ཡིནད་ཏེ།། མྱིང་ཇི་ཡང་བསམ་བའ་མྱེད། སེམས་དང་བྲལད་ན། གུད་ན་སངས་རྒྱས་མྱེད། སངས་རྒྱས་དང་བྲལད་ན།། གུད་ན་སེམས་མྱེད་དེ། སངས་རྒྱས་བསམ་བའ་ཉིད།། སེམས་བསམ་བ་ཡིན་ནོ།། སེམས་ཚོལ་
是名念佛。何等名無所念。即念佛心名無所念。離心無別有佛。離佛無別有心。念佛即是念心。求心即是求佛。
(S.T.710.p65.a)བ་ཉིད་སངས་རྒྱས་ཚོལ་བ་ཡིན་ནོ།། ཇི་ལྟ་ཞེས་བྱས་ན།། སེམས་གྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ལ།གཟུགས་མྱེད་།། སངས་རྒྱས་ལ་བྱད་གཟུགས་མྱེད་དོ།། ༔།།རྫོགས་སྷོ།། རྫོགས་སྷོ
所以者何。識無形。佛無形。佛無相貌。原件2：(S.T.704)汉文原文：(大品)经云，无所念者，是念佛。何等名无所念，即念佛心名无所念。离心无别有佛，离佛无别有心。 念佛是使念心，求心即是求佛。所以者何，识无形，佛无相貌。若也至此道理，既是安心，常意念佛，攀缘不起，则泯然无相，平等不二。如此位中，意佛心谢，更不须微，既、看此等心，既是如来真实法性之身。亦名正法，亦名佛性，亦名诸法实性实际，亦名菩提金刚三味本觉等，亦名涅槃界般若等。名虽无量.
(S.T.704）མདོ་སྡེ་ལས་ཀྱང་ཇྀ་འང་མྱྀ་དྲན་བ་ནྀ་སངས་རྒྱས་དྲན་པ་ཞེས་བྱའོ།། ཅིའང་དྲན་བ་མྱེད་པ་ཞེས་བྱ་པ་ནྀ།། སངས་རྒྱས་དྲན་བའྀ་སེམས་དེ་ཉྀད་སངས་རྒྱས་ཡིན་ནོ།། མྱི་བཏེན་བ་དྲན་བ་ནྀ་མ་རབས་ཡིན་ནོ།།སེམས་ལས་གུད་ན་སངས་རྒྱས་ཤེས་བྱ་པ་གཞན་མྱེད།།སངས་རྒྱས་ལས་གུད་ན་སེམས་ཤེས་བྱ་པ་གཞན་མྱེད་དེ།།སངས་རྒྱས་དྲན་བ་ཉྀད་སེམས་དྲན་པ་ཡིན་ནོ།། སེམས་ཚོལ་བ་ཉིད་སངས་རྒྱས་ཚོལ་བ་ཡིན་ནོ།། དེའི་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན།། སེམས་དང་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ལ་དབྱིདསམྱེད།།སངས་རྒྱས་ལ་ཡང་མཚན་མའམ་གཟུགས་མྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ།།ཚུལ་འདི་ལྟར་ཤེས་པ་ཉིད་ནི།། སེམས་བདེ་བའོ།། རྟག་ཏུ་སངས་རྒྱས་དྲན་ཞིང་དམྱིགས་པ་མྱི་འབྱུང་ན།། ཕྱངེར་མཚན་མ་མྱེད་པ་ལ་མཉམ་སྙོམས་ཏེ་མྱི་དམྱིགས་སོ།།གནས་འདྲིར་ཆུད་ན་དྲན་པའི་ཞེའོ།། ཡང་དྲན་མྱི་དགོས་ཏེ་འདི་ཉིད་ལ་བལྟས་ལ།སེམས་སྙོམས་ན་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡང་དག་པའི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ཉིད་ཡིན་ནོ།། མ་ནོར་པ་ཡང་དག་པ་ཉྀད་ཅེས་ཀྱང་བྱ།། སངས་རྒྱས་ཀྱྀ་རང་བཞྀན་ཞེས་ཀྱང་བྱ།། ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ཡང་དག་པ་ཉྀད་ཞེས་ཀྱང་བྱའོ།། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཞེས་ཀྱང་བྱའོ།། རྣམ་གྲངས་ནྀ་ཚད་མྱེད་
བཞི་པ། དཔྱད་བསྡུར་གྱི་སྐོར།
གཅིག བོད་འགྱུར་དང་རྒྱའི་མ་ཕྱི་གཉིས་ཀྱི་འདྲ་ས་དང་མི་འདྲ་ས་དཔྱད་བསྡུར། བོད་འགྱུར་དང་རྒྱའི་མ་ཕྱི་གཉིས་ཞིབ་བསྡུར་བྱས་ཚེ། བོད་འགྱུར་མ་ནི་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱིའི་སྟེང་ཐད་བསྒྱུར་བྱས་པ་ཡིན་མོད། བོད་འགྱུར་མའི་ཁྲོད་ཀྱི་མིང་བརྡ་ལ་ལ་ཞིག་དང་ཚིག་སྦྱོར་ལ་ལ་ཞིག་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་དང་བསྡུར་ཚེ་གཅིག་མཚུངས་མ་ཡིན་ལ། བོད་འགྱུར་མའི་ཁྲོད་དུ་འགྱུར་སྐྱོན་དང་། ཆད་ལྷག་སོགས་ཧ་ཅང་མང་བར་མ་ཟད། རྒྱའི་མ་ཕྱིའི་ཁྲོད་མེད་པའི་ནང་དོན་སྐོར་ཞིག་ཀྱང་ཡོད་དེ། དཔེར་ན། ལེའུ་དང་པོའི་ཁྲོད་དུ་“若不解處。六有七八。”ཞེས་པའི་ཚིག་རྐང་འདི་བོད་འགྱུར་མའི་ཁྲོད་དུ་མྱི་ཤེས་པ་ནི་བརྒྱའི་ནང་དུ་ཡང་བརྒྱ་ཡོད་དོ་ཞེས་བསྒྱུར་ཡོད་ལ། “若解處。八無六七”ཞེས་པའི་ཚིག་རྐང་འདི་ཤེས་པ་ཡོད་པ་ནི་བརྒྱའི་ནང་ན་ཡང་གཅིག་ཡོད་དོ་ཞེས་བསྒྱུར་ཡོད། ཚིག་རྐང་འདི་གཉིས་ཀྱི་བོད་འགྱུར་མ་དང་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་གཉིས་ཐོ་གཏུག་མི་ཐུབ་པས་ལོག་བསྒྱུར་རམ་འགྱུར་སྐྱོན་ཡིན་ལ། ད་དུང་ལེའུ་དང་པོའི་མཐའ་མཇུག་གི“又云。從師而學。......亦能說法者。何也”ཞེས་པའི་བར་གྱི་ཚིག་སྦྱོར་དུམ་བུ་འདི་བོད་འགྱུར་མའི་ཁྲོད་དུ་མཐོང་དཀའ་བས་འདི་ལྟ་བུ་ནི་ཆད་སྐྱོན་ཡིན། ལེའུ་གཉིས་པའི་ཁྲོད་དུ་“處處貪著。名之為求。”ཞེས་པའི་ཚིག་རྐང་འདི་བོད་འགྱུར་མའི་ཁྲོད་དུ་དེ་སེམས་འདོད་པ་ལྔ་ལ་བརྐམ་ཆགས་པས་ན། མྱིང་ཚོལ་བ་ཞེས་བྱའོ།།” ཞེས་བསྒྱུར་ཡོད་ལ། བོད་འགྱུར་མའི་ཁྲོད་ཀྱི་“འདོད་པ་ལྔ”ཞེས་པའི་མིང་བརྡ་དེ་རྒྱའི་མ་ཕྱིའི་ནང་དུ་རྙེད་དཀའ། ད་དུང“亦能莊嚴菩提之道。”ཞེས་པའི་ཚིག་རྐང་འདི་བོད་འགྱུར་མའི་ཁྲོད་དུ་བྱང་ཆུབ་གྱི་ཆོས་ལམ་བརྒྱད་ནུས་སོ་ཞེས་བསྒྱུར་ཡོད་ལ། ཆོས་ལམ་བརྒྱད་ཞེས་པ་རྒྱའི་མ་ཕྱིའི་ནང་དུ་རྙེད་དཀའ། ད་དུང་“餘則弟子曇林記師言行。……名為中道”ཞེས་པའི་བར་གྱི་ཚིག་དུམ་བུ་འདི་བོད་འགྱུར་མའི་ཁྲོད་དུ་བསྒྱུར་མེད། ལེའུ་གསུམ་པའི་ནང་དུ་ཆོས་ཀྱི་ཡི་གེ་ན་རེ། ཁས་སྟོང་པར་བཤད་ལ། སྤྱོད་པ་ཡོད་པའི་ནང་ན་འདུག་ན།མཐར་ལས་གྱི་ཕྱིར་འབྲང་ཞིང་སྐྱེ་བ་ལས་ཀྱི་ཐར་ཏོ་ཞེས་པའི་འགྱུར་ཡིག་ལ་རྒྱའི་མ་ཕྱིའི་ཁྲོད་དུ་གཅིག་མཚུངས་ཀྱི་ནང་དོན་ཅན་ཞིག་རྙེད་དཀའ། “水中有火。”ཞེས་པ་ཤིང་གི་ནང་གྀ་མྱེ་དང་མཚུངསོ་ཞེས་ལོག་བསྒྱུར་བྱས་ཡོད་ལ་“眾生生死相滅。法身不壞。”ཞེས་པའི་ཚིག་རྐང་འདི་བོད་ཡིག་གི་ཁྲོད་བསྒྱུར་མེད། (S.T.p51.a)ནང་གི་ཁས་ཆོས་ཀྱི་ཡི་གེའི་གཞུང་པླགས་ལ་སེམས་བཤིག་སྟེ།སངས་རྒྱས་གྲུབ་པར་ཚོལ་བ་ནི་ཁྲི་ལ་གཅིག་མྱེདོ་ཞེས་པའི་འགྱུར་འདི་རྒྱའི་མ་ཕྱིའི་སྟེང་རྙེད་དཀའ།S.T.710.p51.bཆོས་ལམ་མ་སྤྱད་མ་སྦྱངས་ན་ཞེས་པའང་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱིའི་སྟེང་རྙེད་དཀའ། S.T.710.p53.aནང་དུ་“華嚴經第七卷中說”，ཞེས་པ་སྡོང་པོས་བརྒྱན་པའྀ་མདོ་ལས་ཞེས་བསྒྱུརཡོད་ལ། དེའི་ཁྲོད་ཀྱི་第七卷བོད་ཡིག་ཏུ་བསྒྱུར་མེད། ཤོག་ངོས་དེའི་སྟེང་དུ་ད་དུང་“東方入正受。”ཤར་ཕྱོགས་ན་དྲང་པོ་ཚོར་བར་ཞུགས་ན། “西方三昧起。”ནུབ་ཕྱོགས་སུ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གཡོས།། ནུབ་ཕྱོགས་སུ་དྲང་པོ་ཚོར་བར་བཞུགས་ན་ཤར་ཕྱོགས་སུ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གཡོས་ཏེ། ཞེས་བསྒྱུར་ཡོད་ལ། ཚིག་རྐང་དེའི་ནང་གི་བོད་འགྱུར་མའི་ནང་དོན་ནུབ་ཕྱོགས་སུ་དྲང་པོ་ཚོར་བར་བཞུགས་ན་ཤར་ཕྱོགས་སུ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གཡོས་ཏེ་ཞེས་པ་ནི་ཚིག་ལྷག་མ་ཡིན་ལ། གལ་ཏེ་བསྒྱུར་ཚེ་“西方入正受，东方三昧起”ཞེས་བསྒྱུར་དགོས་མོད། རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱིའི་ནང་དུ་རྙེད་དཀའ། “乃至耳鼻舌身意。亦復如是。”ཞེས་པར་རྣ་བ་དང་སྣ་དང་ལྕེ་དང་ལུས་དང་ཡིད་ལ་ཐུགས་པ་ཡན་ཅད་ཀྱང་དེ་དང་མཚུངས་སོ་ཞེས་བསྒྱུར་ཡོད་ལ།“童子身入正受。”བུས་བ་དང་“於壯年身三昧起。”དརད་པ་དང“壯年身入正受 於老年身三昧起。老年身入正受。於善女人三昧起。善女人入正受。於善男子三昧起。善男子入正受。”ཕོ་མོ་དང“於比丘尼身三昧起。比丘尼身入正受。於比丘身三昧起。比丘身入正受。”དགེ་སློང་ཕ་དང་དགེ་སློང་མ་ཞེས་བསྒྱུར་ཡོད་ལ། བོད་འགྱུར་མའི་ཚིག་རྐང་འདིའི་ཁྲོད་དུའང་ལོ་ཙཱ་བྱས་པ་ཆ་ཚང་མ་ཡིན། “於學無學三昧起。……萬物皆然也”ཞེས་པའི་བར་བོད་འགྱུར་མའི་ཁྲོད་དུ་ཉན་（S.T.710.p54.a）དང་ཐོས་པ་དང་རང་སངས་རྒྱས་དང་།བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་། དབང་བོ་དྲུག་དང་ཕལ་གཞན་ཀུན་ཀྱང་དེ་དང་མཚུངསྟེ། གཅིག་ལ་གཅིག་ཐོགས་ཤིང་།། ཆགས་པ་མྱེད་དོ།། ཆོས་སོ་ཆོག་དང་ལུས་གཅིག་དང་ལུས་གྲངས་མྱེད་པར་བྱ་བ་གཅིག་བསྐྱོད་ན། ཀུན་ཀྱང་དེ་བཞིན་ཏེ། ཆོས་ཀྱི་ལུས་དང་དབང་ཡོད་པའི་གཞུང་ངོ་ཞེས་བསྒྱུར་ཡོད་པ་དེ་ཀྱང་རྒྱའི་མ་ཕྱི་དང་བསྡུར་ཚེ་ནང་དོན་ལ་ཆད་ལྷག་མང་པོ་ཡོད། བོད་འགྱུར་མའི་ལེའུ་བཞི་པའི་ཁྲོད་S.T.710.p55.b ལང་ཀའྀ་ཡོན་པ་དང་དྲང་པོ་བྱེ་བྲག་དབྱེ་བའྀ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་། སེམས་བདེ་བའི་གཞུང་གི་མདོ་ན་རེ། འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ལམ་ནྀ་ཁ་རོག་སྟེ་ཚིག་གིས་ཞར་ལས་མྱི་བཤདོ་ཞེས་པའི་ཚིག་རྐང་འདིར་འདི་དང་འདྲ་མཚུངས་ཀྱི་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་ཞིག་རྙེད་དཀའ།བོད་འགྱུར་མའི་S.T.710.p61.bཁྲོད་དུ་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་གསུངས་པ་དང་ཡིག་ཆ་S.Tt.710.p62.aཁྲོད་དུ་ཕོ་དགེ་བ་དང་མོ་དགེ་བ་ལ་ལ་ཞིག་ཅྀག་སྤྱོད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དུ་འཇུག་པར་འདོད་ན།། སྔར་ཤེས་རབ་གྱི་ཕ་ལོགས་སུ་ཕྱིན་པ་དྲིས་ཏེ།། བཤད་པ་བཞིན་དུ་བསླབས་ན།། གདོད་གཅིག་སྤྱོད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དུ་འཇུག་ནུས་ཏེ། ཆོས་གྱི་ཁམས་གྱི་རྐྱེན་བཞིན་དུ་། མྱི་ནུར་མྱི་འཇུག་ཅིང་།། བསམ་གྱིས་མྱི་(S.T.710.p62.b)ཁྱབ་ལ་ཐོགས་པ་མྱེད་མཚན་མ་མྱེད་དོ་ཞེས་པར་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱིའི་སྟེང་འདྲ་མཚུངས་ཀྱི་ནང་དོན་ཅན་ཞིག་བཙལ་དཀའ། རྒྱ་ཡིག་མ་ཕྱིའི་ཁྲོད་ཀྱི་既念佛心名无所念བོད་འགྱུར་མའི་ཡིག་ཆ་ཨང་གྲངས་S.T.704ཁྲོད་དུ་མྱི་བཏེན་བ་དྲན་བ་ནྀ་མ་རབས་ཡིན་ནོ་ཞེས་བསྒྱུར་ཡོད་པས་མ་ཕྱིའི་ནང་དོན་དང་ཐོ་གཏུག་དཀའ་ལ།S.T.710ཁྲོད་སངས་རྒྱས་བསམ་བའ་ཡིནད་ཏེ།། མྱིང་ཇི་ཡང་བསམ་བའ་མྱེད་ཞེས་བསྒྱུར་ཡོད་པ་དེ་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཡིག་དང་གཅིག་མཚུངས་སུ་འདུག གནད་དོན་འདི་དག་གི་སྟེང་ང་ཚོར་བདེན་དཔང་བྱས་པ་ནི་བོད་འགྱུར་མའི་ཡིག་ཆའི་ཨང་གྲངས་S.T.704ནི་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་དང་ཐོ་གཏུག་དཀའ་བས། 净觉ཀྱིས་བསྒྲིགས་པའི་《师资记》ལས་བསྒྱུར་བ་མ་ཡིན་པར་མ་ཕྱི་གཞན་ཞིག་ལས་བསྒྱུར་བ་ཡིན་སྙམ།
གཉིས། ཡིག་ཆ་གཉིས་ལས་མཐོང་ཐུབ་པའི་མིང་བརྡ་སྐོར་ཞིག་གི་དཔྱད་བསྡུར། གཤམ་དུ་ང་ཚོས་བོད་འགྱུར་མའི་ཡིག་ཆ་ཨང་གྲངས་S.T.704དང་མ་ཕྱི་གཞན་ཞིག་ནས་འགྱུར་འོངས་བའི་ཡིག་ཆ་ཨང་གྲངས་S.T.710གཉིས་ལོ་ཙཱའི་ཐབས་ཤེས་སྟེང་ཞིབ་བསྡུར་བྱས་ཚེ། རྒྱ་ཡིག་གི་སྟེང་དུ་ཡོད་པའི་འགོ་བརྗོད་ཀྱི་སྐོར་བོད་འགྱུར་མ་S.T.710ཁྲོད་མཐོང་མི་ཐུབ་ལ། གཞུང་དངོས་ཀྱི་ནང་དོན་ཡང་ལེའུ་ལྔ་བའི་བསམ་གཏན་མཁན་པོ་ཏོའོ་ཞིན་གྱི་གསུང་གི་བར་དུ་མ་གཏོགས་བསྒྱུར་མེད་དེ། “实物性，佛无相貌”བར་ཡིན་ལ། བོད་འགྱུར་མའི་S.T.704ཁྲོད་དུའང་བསམ་གཏན་མཁན་པོ་“道信”གྱི་གསུང་གི་ལེའུ་བར་དུ་མ་གཏོགས་བསྒྱུར་གནང་མཛད་མེད་དེ་“经云无所念者，名虽无量”བར་ཡིན།དེ་བས་ང་ཚོས་འགྱུར་ཡིག་འདི་གཉིས་ཀྱི་གཅིག་མཚུངས་ཀྱི་མིང་བརྡ་སྐོར་ཞིག་ལ་ཞིབ་བསྡུར་བྱས་ཚེ།
གོང་དུ་དྲངས་པའི་བོད་འགྱུར་མ་གཉིས་ཀྱི་ཆོས་ལུགས་ཀྱི་མིང་བརྡ་འདི་དག་སྒྲ་བྱེ་བྲག་ཏུ་རྟོགས་པ་ཆེན་མོའི་ཁྲོད་གཏན་ཁེལ་བྱས་ཡོད་པའི་སྐད་གསར་བཅད་ཀྱི་དགོངས་དོན་ལྟར་དབྱེ་ཞིབ་བྱས་ཚེ། སྡོམ་ཚིག་འདི་འདྲ་ཞིག་བཀོད་ཆོག་སྟེ། སངས་རྒྱས་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་སོགས་ཀྱི་མིང་བརྡ་དེ་ལ་འགྱུར་ཡིག་གཉིས་ཀྱི་ཁྲོད་སྐད་གསར་བཅད་ཀྱི་གཏན་ཁེལ་བྱས་ཟིན་པའི་མིང་བརྡ་བཀོལ་ཡོད་ལ། མདོ་སྡེ་དང་དམིགས་པ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་སོགས་ཀྱི་མིང་བརྡར་ཡིག་ཆ་ཨང་S.T.704ཁྲོད་སྐད་གསར་བཅད་ཀྱི་མིང་བརྡ་བཀོད་ཡོད་པ་དང་། ཡིག་ཆ་ཨང་S.T.710ཁྲོད་བཀས་བཅད་ཡར་སྔོན་གྱི་བརྡ་རྙིང་པ་བཀོད་ཡོད། མི་བདེན་པ་དྲན་པ་དང་། མ་རབས་སོགས་ཀྱི་མིང་བརྡར་འགྱུར་ཡིག་གཉིས་ཀའི་ཁྲོད་བརྡ་རྙིང་པ་བཀོལ་ཡོད། འགྱུར་ཡིག་གཉིས་ཀྱི་མིང་བརྡ་ལོ་ཙཱ་བྱས་པའི་སྟེང་བརྡ་གསར་རྙིང་གི་ཁྱད་པར་ཤེས་ཐུབ་ལ། གོང་གི་གནད་དོན་གཉིས་པའི་སྟེང་དབྱེ་ཞིབ་བྱས་ཚེ་ཡིག་ཆ་ཨང་S.T.704ནི་སྤྱི་ལོ་814རྗེས་སུ་ལོ་ཙཱ་བྱས་པ་ཡིན་ལ། S.T.710ནི་སྤྱི་ལོ་814ཡར་སྔོན་དུ་བསྒྱུར་གནང་མཛད་པ་ཡིན། ཡིག་ཆ་ཨང་S.T.710ཁྲོད་བྱུང་བའི་སངས་རྒྱས་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་སོགས་ལ་བརྡ་གསར་རིགས་བྱུང་བ་ནི་འཇར་པན་གྱི་ཨོའུ་ཨད་ཡ་མ་དྷ་ཡི་ཞུང་ལགས་ཀྱིས་《藏译顿悟真宗要诀的研究》ཁྲོད་གསལ་བཤད་བྱས་ཡོད་དེ།（69） མིང་བརྡ་འདིའི་རིགས་ཆེས་རྩ་བར་གྱུར་བའི་ཆོས་ལུགས་ཀྱི་བརྡ་ཆད་འདི་དག་ནི་སངས་རྒྱས་ཆོས་ལུགས་དང་ཐོག་བོད་ཡུལ་དུ་དར་དུས་ལོ་ཙཱའི་བརྡ་སྐད་ལ་གཏན་ཁེལ་བྱས་ཡོད་པས། འགྱུར་ཡིག་གཉིས་ཀྱི་ཁྲོད་དུ་བརྡ་རྙིང་དང་བརྡ་གསར་མཉམ་བསྲེས་ཀྱིས་ཚུལ་དུ་བཀོལ་སྤྱོད་བྱེད་པའི་རྣམ་པ་དེ་བྱུང་ལ། ཡིག་ཆ་ཨང་གྲངསS.T.704ཁྲོད་བརྡ་གསར་པ་མི་བདེན་པ། དྲན་པ་དང་མ་རབས་སོགས་བཀོལ་སྤྱོད་བྱས་པའང་གོང་དང་གཅིག་མཚུངས་ཀྱི་གནད་དོན་ཡིན། བོད་བཙན་པོའི་དུས་སྐབས་སུ་བོད་ཁམས་ཀྱི་སཾ་བོད་ལོ་ཙཱའི་བརྡ་སྐད་གཅིག་གྱུར་གྱི་ཆེད་དུ་སྒྲ་བྱེ་བྲག་ཏུ་རྟོགས་པ་ཆེན་པོ་དང་སྒྲ་སྦྱོར་བམ་པོ་གཉིས་པ་སོགས་བསྒྲིག་རྩོམ་བྱས་ལ། དེའི་ཁྲོད་ཀྱི་ལོ་ཙཱའི་ཚད་གཞི་དེ་དག་བོད་ཀྱི་ཡུལ་དབུས་དང་རྒྱངས་ཐག་ཤིན་ཏུ་རིང་བའི་ཏུན་ཧོང་ས་ཁུལ་དུ་ཁྱབ་བརྡལ་དུ་སོང་མེད་པས། བརྡ་གསར་རྙིང་མཉམ་བསྲེས་ཀྱིས་བཀོལ་སྤྱོད་བྱེད་པའི་རྣམ་པ་དེ་བྱུང་ཟེར།
གསུམ། ཡིག་རྙིང་S.T.710ཁྲོད་མཐོང་ཐུབ་པའི་བཀས་བཅད་གཉིས་པའི་ཡར་སྔོན་གྱི་བརྡ་རྙིང་སྐོར་ཞིག་གི་དཔྱད་བསྡུར། ང་ཚོས་ཏུན་ཧོང་གི་ཡིག་རྙིང་S.T.710ཁྲོད་བོད་ཡིག་གི་བརྡ་རྙིང་མང་པོ་ཞིག་རྙེད་ལ། ཡིག་ཆ་འདིའི་ཁྲོད་དུ་བོད་བཙན་པོའི་རྒྱལ་རབས་སྐབས་ཀྱི་ཡིག་ཆའི་གནའ་བོའི་ཁྱད་ཆོས་མང་པོ་ཞིག་མཐོང་ཐུབ་སྟེ། དཔེར་ན། མཁན་པོ་ལ་མཁན་ཕོ། རྨི་ལམ་ལ་རྨྱི་ལམ། རལ་གྲི་ལ་རལ་གྱྀས། མུ་སྟེགས་པ་ལ་མུར་འདུག་པ།ལ་སོགས་པ་ལ་ལསྩོགས་པ། ལང་ཀར་གཤེགས་པའི་མདོ་ལ་ལང་ཀའི་ཆོས་ཀྱི་ཡི་གེ ས་ཞིང་ལ་ཞིང་མ། ཕ་རོལ་དུ་ཕྱིན་པ་ལ་ཕ་ལོགས་སུ་ཕྱིན་པ། མདོ་སྡེ་ལ་རིམ་པ་ཆེན་པོ་ཆོས་ཀྱི་ཡི་གེ གཉིས་པ་ལ་གཅིག་གི་འོག་ཏེ། གསུམ་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་འོག གང་གའི་བྱེ་མ་སྙེད་ལ་འགའ་འགའྀ་བྱེ་མ་སྙེད། བཞི་བ་ལ་གསུམ་གྱི་འོག འཕགས་པ་གསེར་འོད་དམ་པ་མདོ་སྡེ་དབང་གི་རྒྱལ་བོ་ལ་གསེར་འོད་སྣང་གི་ཆོས་ཀྱི་ཡི་གེ ལྔ་པ་ལ་བཞི་འོག དམ་པའི་ཆོས་པད་མ་དཀར་པོའི་མདོ་ལ་ཆོས་ཀྱི་པད་མའི་མདོ། ཉོན་མོངས་ལ་བསྙོན་མོངས། མི་བདེན་པ་ལ་མྱི་བདེན་པ། མུ་མེད་པ་ལ་མུ་མྱེད་པ། ཕྲ་མོ་ལ་པྲ་མོ། ཡན་ཆད་ལ་ཡན་ཅད། བསུ་ལ་བསྩུ། ལྷ་མ་ཡིན་ལ་ལྷ་མ་སྲིན། འཁོར་བ་ལ་སྐྱེ་ཤི། ཐར་བ་ལ་གྲོལ་ཐར། མ་རབས་ལ་མྱི་ཕལ་ཐ་མལ་བ། སྨིན་པ་ལ་སྨྱིན་བ། མི་མཐུན་ལ་མྱི་འཐུན། ཅུང་ཟད་ལ་ཆུང་ཟད། འགལ་བ་ལ་གལ་བ། མེ་ལོང་ལ་མྱེ་ལོང་། ཕ་རོལ་ལ་ཕ་ལོགས། སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་དུ་ཕྱིན་པ་ལ་སྦྱིན་བས་ཕ་ལོགས་སུ་ཕྱིན་པ།བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱོད་པ་ཆེན་པོ་ལ་ཆོས་ལམ་ཆེན་པོ་སྤྱོད་པ། མན་ཆད་ལ་མན་ཅད། ཚུན་ཆད་ལ་ཚུན་ཅད། སྔོན་ཆད་སྔན་ཅད། འཁོན་ལ་མཁོན་དང་ཁོན། འཚོལ་བ་ལ་ཚོལ་བ། མུན་ནག་ལ་མུན་གནག བུམ་པ་ལ་བུམ་བུའྀ། མར་མེ་ལ་མར་མྱེའྀ། ཅིག་ཅར་ལ་ཆིག་ཆར། མཐུན་ལ་འཐུན། བཙལ་བ་ལ་བཚལ་པ། སྒྲོན་མེ་ལ་སྒྲོན་མ། བཅད་བཀག་ལ་བཆད་བཀག སེམས་ཅན་ལ་སེམས་ཆན། བཀླགས་ལ་པླགས། གནའ་རབས་ཀྱི་བསྟན་བཅོས་ལ་གནའྀ་ཡི་གེ བྱིས་པ་ལ་བུས་བ། ཐེ་ཚོམ་ལ་ཐེ་ཙོམ་སོགས་ཡིན་པ་དང་།གཞན་ཡིག་ཆ་འདིའི་ཁྲོད་དུ་བོད་བཙན་པོའི་རྒྱལ་རབས་ཀྱི་ཡིག་ཆའི་ཁྱད་ཆོས་གཙོ་བོ་གི་གུ་ཕྱིར་ལོག་མང་པོ་ཞིག་མཐོང་ཐུབ་ལ། ལིང་ཀ་མཁན་པོ་དང་སློབ་མའི་མདོའི་གཞུང་ཧྲིལ་བོའི་ཁྲོད་དུ་གི་གུ་ཕྱིར་ལོག་ཁྱོན་སྡོམ་པའི་162བྱུང་ལ། འབྲེལ་སྒྲའི་འི་ཡིག་གི་སྟེང་དུ་གི་གུ་ཕྱིར་ལོག་ཁྱོན་སྡོམ་པའི་91བྱུང་ཡོད། གནད་དོན་འདིའི་སྐབས་དེའི་གི་གུ་ཕྱིར་ལོག་འབྲེལ་སྒྲའི་འི་ཡིག་སྟེང་དུ་འཇོག་དགོས་པ་ཨེ་ཡིན་སྙམ་པའི་སྣང་བ་ཞིག་སྟེར་མོད། དེ་ལ་ད་དུང་མུ་མཐུད་དུ་ཞིབ་འཇུག་བྱས་ནས་ར་སྤྲོད་བྱེད་དགོས།གཞན་ཡིག་རྙིང་S.T.710ལས་ཆོས་གཞུང་བསྟན་བཅོས་མང་པོ་ཞིག་གི་འགྱུར་མིང་མཐོང་ཐུབ་སྟེ། བསྟན་བཅོས་དེ་དག་ནི་གཤམ་གྱི་འདི་དག་ཡིན་ཏེ། རྒྱ་ཡིག་གི་ཆོས་གཞུང་“大品經”ཞེས་པར་བོད་ཡིག་གི་འགྱུར་སྟེང་ རིམ་པ་ཆེན་པོ་ཆོས་ཀྱི་ཡི་གེ་ཞེས་བསྒྱུར་ཡོད་ལ། “華嚴經”ཞེས་པར་སྡོང་པོས་བརྒྱན་པའྀ་མདོ། “思益經”ཞེས་པར་ཕན་སེམས་གྱི་མདོ། “禪決”ཞེས་པར་བསམ་གཏན་གྱི་མདོ། “楞伽經四卷”ཞེས་པར་ལིང་ཀའྀ་ཆོས་ཀྱི་ཡྀ་གེ་བམ་པོ་བཞི། “大乘入道四行”ཞེས་པར་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ཆོས་ལམ་སྤྱོད་པ་བཞིའི་མདོ། “法華經”ཞེས་པར་ཆོས་ཀྱི་པད་མོའི་མདོ། “高僧傳”ཞེས་པར་དགེ་འདུན་མཁས་པའི་བརྗོད་པའི་ཡི་གེ།“金光明最勝王經三身品”ཞེས་པར་ གསེར་འོད་སྣང་གི་ཆོས་གྱི་ཡི་གེ་ལུས་གསུམ། “文殊說般若經”ཞེས་པར་འཇམ་དཔལ་གྱིས་ཤེས་རབ་གྱི་ཆོས་གྱི་ཡི་གེ།“普賢觀經”ཞེས་པར་འཛངས་ཁྱབ་གྱི་བརྟག་པའི་ཆོས་གྱི་ཡི་གེ་སོགས་ཡིག་ཆ་འདི་དག་ནི་རྒྱ་ནག་གི་བསམ་གཏན་པའི་ལུང་གི་རྒྱབ་རྟེན་ཏུ་གྱུར་བའི་ཆོས་གཞུང་བསྟན་བཅོས་སྐོར་ཞིག་ཡིན་པའང་ཤེས་ཐུབ།
བཞི། ཡིག་རྙིང་S.T.710ཁྲོད་བཀས་བཅད་དང་པོའི་སྐབས་ཀྱི་བརྡ་སྤྲོད་ཀྱི་རྣམ་པ་ཇི་འདྲ་ཡིན་པ་ཤེས་ཐུབ་པ། གོང་གི་ཡིག་ཆ་འདི་དག་ལ་དབྱེ་ཞིབ་བྱས་ཚེ་སྤྱི་ལོ་དུས་རབས་བདུན་པ་ནས་བརྒྱད་པའི་བར་གྱི་བོད་ཀྱི་བརྡ་སྤྲོད་ཀྱི་རྣམ་པ་དེ་ཇི་ལྟ་བུ་ཡིན་པ་ཤེས་ཐུབ་སྟེ། སྤྱིར་བོད་ཀྱི་བརྡ་སྤྲོད་རིག་པ་ནི་སློབ་དཔོན་ཐོན་མིས་སུམ་རྟགས་གཉིས་རྩོམ་གྲུབ་གནང་བ་ནས་བོད་ཀྱི་བརྡ་སྤྲོད་རིག་པའི་གཞུང་ལུགས་དབུ་བརྙེས་སོང་བ་ཡིན་ལ། དེའི་རྗེས་ཀྱི་ལོ་པཎ་རིམ་བྱོན་གྱིས་སློབ་དཔོན་ཐོན་མིའི་མཛད་པའི་སུམ་རྟགས་གཉིས་གཞི་བཟུང་ནས་ཆོས་གཞུང་བསྟན་བཅོས་དེ་དག་བོད་འགྱུར་བྱས་པ་ཡིན་མོད། འོན་ཀྱང་གོང་གི་ཡིག་ཆ་འདིར་བལྟས་ན་བརྡ་སྤྲོད་ཀྱི་སྟེང་དུ་སུམ་རྟགས་ཀྱི་དགོངས་དོན་དང་མི་མཐུན་ས་མང་པོ་ཡོད་ལ། ལྷག་པར་དུ་རྣམ་དབྱེ་དྲུག་པ་འབྲེལ་སྒྲའི་ཕྲད་སྦྱོར་ཚུལ་གྱི་ཐད་ནས་སུམ་རྟགས་ཀྱི་དགོངས་པ་དང་མི་མཐུན་ས་ཧ་ཅང་མང་པོ་ཡོད་དེ། དཔེར་ན་རྣམ་དབྱེ་དྲུག་པའི་འབྲེལ་སྒྲའི་ཕྲད་གི་ཡིག་གི་ཚབ་ཏུ་ཀི་འབྲི་བ་དང་། ཀྱི་ཡིག་གི་ཚབ་ཏུ་གྱི་འབྲི་བའི་སྲོལ་ཡོད་དེ། དཔེར་ན། དེ་དག་ཀིས་ལྟ་བུ་དང་། མེན་ཏོག་ཀི་ཤིང་ལྟ་བུ། གདུགས་གྱི་སྤྲིན་ལྟ་བུ། སིལ་སྙན་གི མྱི་མཇེད་གྱི་འཇིག་རྟེན། སྟོང་གསུམ་གི་སྟོང་གསུམ་ཆེན་པོ་ལྟ་བུ། འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་གྱི། ཁྱོད་གྱིས། ཁྱོད་གྱི། སྩོགས་པའི། བཅོམ་ལྡན་འདས་གྱིས་བཀའ་བསྩལ་བ། ཁྱིམ་གི་གནས་ནས།ཆོ་ག་གཞན་གིས། བསོད་སྙོམས་ཀི་ཕྱིར། སེམས་ཀིས། རིགས་ཀི་བུ། ཕ་རོལ་གི་རྐྱེན་གིས། གཞན་གི སངས་རྒྱས་ཀི་ཆོས། བྱང་ཆུབ་ཀི་སེམས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀིས་བཀའ་བསྩལ་བ། བསྟན་གིས་ཉོན་ཅིག་ལྟ་བུའོ། གཞན་ཡང་གི་གུ་ཕྱིར་ལོག་འབྲི་བའི་སྲོལ་དང་མ་ལ་ཡ་བཏགས་པ་སོགས་རྒྱུན་འབྱམས་སུ་གནས་པ་ཤེས་ཐུབ་ལ། ཚིག་གི་སྦྱོར་བའི་སྟེང་ད་དུང་བཀས་བཅད་ཀྱི་གཞུང་ཡིག་སོགས་བྱུང་མེད་ལ། ལེགས་སྦྱར་སྐད་བོད་སྐད་དུ་ཇི་ལྟར་བསྒྱུར་བའི་ཐབས་ཤེས་སོགས་བྱུང་མེད་པས་དེ་འདྲའི་འགྱུར་ལྡོག་ཆེན་པོ་མེད། གཞན་ད་དུང་འབྲེལ་སྒྲའི་ཕྲད་གི་ཀྱི་གྱི་འི་ཡི་ལྔ་པོ་དེ་འགྱུར་ཡིག་ཡོངས་ཀྱི་ཁྲོད་གི་གྱི་འི་ཡི་བཞི་མ་གཏོགས་བཀོད་མེད་ལ། འབྲེལ་སྒྲའི་ཕྲད་ཀྱི་ཡིག་དེ་ཧ་ལམ་མཐོང་མ་སོང་ལ། འགྱུར་ཡིག་གི་གཞུང་ཧྲིལ་བོའི་ཁྲོད་སུམ་ཅུ་པའི་ད་བ་ས་ཀྱི་ག་ང་གི་ཞེས་པའི་ཐོབ་ཐང་ལྟར་སོང་མེད་པ་ལས། གཞན་ད་དུང་མིང་བརྡ་ལ་ལའི་ཁྲོད་དུ་ཡང་འཇུག་ད་ཡིག་དང་མིང་གཞི་རྐྱང་བའི་རྗེས་སུ་རྗེས་འཇུག་འ་ཡིག་བཀོལ་ཡོད་པ་དང་། མ་ལ་ཡ་བཏགས་པའི་མྱ་ཡིག་མང་པོ་ཞིག་ཀྱང་མཐོང་ཐུབ་ལ། བོད་ཀྱི་ལོ་རྒྱུས་མཁན་པོ་དཔའ་བོ་གཙུག་ལག་ཕྲེང་བའི་ཆོས་འབྱུང་མཁས་པའི་དགའ་སྟོན་གྱི་ཁྲོད་དུ་བཀོད་ཡོད་པའི་ཡི་གེ་ཉུང་བའི་ཆེད་དུ་མ་མྱ་ད་དྲག་རྐྱང་པའི་འ་བརྟེན་སོགས་དོར་ཏེ་（70）ཞེས་པའི་དགོངས་དོན་དང་འགལ་ཡོད། གོང་གི་འདི་ལྟ་བུའི་དཔེ་ནི་འགྱུར་ཡིག་ཧྲིལ་བོའི་ཁྲོད་དུ་མང་པོ་མཐོང་ཐུབ་ལ། དཔེ་འདི་དག་གིས་བོད་བཙན་པོའི་རྒྱལ་རབས་ཀྱི་ཡིག་ཆའི་ཁྱད་ཆོས་གསལ་ལྷང་ངེར་མཚོན་ཡོད་པར་མ་ཟད། འགྱུར་ཡིག་འདིས་ཀྱང་བཀས་བཅད་གཉིས་པའི་དགོངས་དོན་ལག་བསྟར་བྱས་མེད་པ་ཤེས་ཐུབ་ལ། འགྱུར་ཡིག་འདི་ནི་བཀས་བཅད་གཉིས་པའི་ཡར་སྔོན་དུ་བསྒྱུར་བ་ཡིན་པའང་ཤེས་ཐུབ།
ལིང་ཀ་མཁན་པོ་དང་སློབ་མའི་མདོས་བོད་བརྒྱུད་ནང་བསྟན་ཆོས་ལུགས་ལ་ཤན་ཤུགས་ཐེབས་ཚུལ་ནི་མིང་དུ་གྲགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཆོས་ལུགས་པའི་མཁས་ཆེན་གནུབས་ཆེན་སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་(832-942)ཀྱིས་ཧ་ལམ་སྤྱི་ལོ་དུས་རབས་བཅུ་པའི་དུས་སྐབས་སུ་བསམ་གཏན་མིག་སྒྲོན་ཞེས་པའི་བསྟན་བཅོས་བརྩམས་གནང་མཛད་ཡོད་ལ། བསྟན་བཅོས་དེར་བོད་བཙན་པོའི་དུས་སྐབས་སུ་དར་ཁྱབ་ཆེ་བའི་རྒྱ་གར་གྱི་སངས་རྒྱས་ཆོས་ལུགས་ཀྱི་རིམ་ཅན་པའི་ལྟ་བ་ནི་མ་སྨིན་པའི་རྫོགས་པ་ཆེན་པོའི་བསམ་བློ་ཡིན་ཟེར་ལ། ཧ་ཤང་མ་ཧ་ཡན་གྱི་ཅིག་ཅར་པའི་བསམ་བློ་ནི་རྫོགས་པ་ཆེན་པོའི་བསམ་བློ་དངོས་ཡིན་ཞེས་བརྗོད་ཡོད་པར་མ་ཟད། ད་དུང་བོད་འགྱུར་མའི་ལིང་ཀ་མཁན་པོ་དང་སློབ་མའི་མདོ་སོགས་བསམ་གཏན་པའི་ཁྲོད་ཀྱི་བོ་དེ་དར་མ་རྒྱ་གར་ནས་རྒྱ་ནག་ཏུ་ཡོང་ནས་སངས་རྒྱས་ཆོས་ལུགས་དར་སྤེལ་བྱས་པའི་དངོས་དོན་དེ་ལུང་འདྲེན་བྱས་ཡོད་ལ། བསམ་གཏན་མིག་སྒྲོན་ལས་ལིང་ཀ་མཁན་པོ་དང་སློབ་མའི་མདོའི་ཚིག་རྐང་བཞི་ཐད་ཀར་དུ་ལུང་འདྲེན་བྱས་ཡོད་ལ། གཞན་བོད་ཀྱི་གནའ་བོའི་ཡིག་ཆ་བཀའ་ཐང་སྡེ་ལྔའི་ཁྲོད་དུའང་ལིང་ཀ་མཁན་པོ་དང་སློབ་མའི་མདོའི་ནང་དོན་ལུང་འདྲེན་བྱས་ཡོད། དེ་བས་འདི་དག་གིས་བསམ་གཏན་པས་བོད་བརྒྱུད་ནང་བསྟན་ཆོས་ལུགས་ལ་ཤན་ཤུགས་ཐེབས་པ་གཏིང་ཟབ་མོ་ཡིན་པ་བདེན་དཔང་བྱས་ཡོད་ལ། འདིར་དཔྱད་རྩོམ་འདིའི་ཁྲོད་དུ་ཡིག་ཚོགས་མང་དྲགས་ནས་གཏིང་ཟབ་མོས་ཞིབ་འཇུག་བྱས་མེད་པས། ཕྱི་རྗེས་སུ་ཆེད་དུ་ཞིབ་འཇུག་བྱ་རྒྱུ་ཡིན།
ལིང་ཀ་མཁན་པོ་དང་སློབ་མའི་མདོ་ནི་བསམ་གཏན་པའི་བྱུང་རབས་འཕེལ་འགྱུར་གྱི་ལོ་རྒྱུས་མཚོན་པའི་ཡིག་ཆ་རྩ་ཆེན་པོ་ཞིག་ཡིན་ལ། འདི་ལྟ་བུའི་ཡིག་ཆ་གལ་ཆེན་ཞིག་བོད་ཡིག་ཏུ་བསྒྱུར་ནས་བོད་བཙན་པོའི་ས་ཁུལ་དུ་དར་ཁྱབ་དུ་སོང་ཡོད་པ་འདིས་བསམ་གཏན་པས་བོད་བརྒྱུད་ནང་བསྟན་ཆོས་ལུགས་ལ་ཤན་ཤུགས་གཏིང་ཟབ་མོ་ཐེབས་ཡོད་པ་ཤེས་ཐུབ་ལ། དེའི་འཕྲོར་ཡིག་ཆ་འདིའི་འགྱུར་ཡིག་ཡོངས་ཀྱི་ནང་དོན་ལ་བལྟས་ན། སྟབས་བདེ་དང་ཡང་དག་མོ་ཡིན་པས་སྐབས་དེའི་ལོ་ཙཱ་བ་ནི་རྒྱ་ཡིག་དང་བོད་ཡིག བསམ་གཏན་པའི་ལྟ་གྲུབ་སོགས་ལ་རྒྱུས་ཡོད་པ་ཤེས་ཐུབ། འགྱུར་ཡིག་གི་ཁྲོད་དུ་འགྱུར་སྐྱོན་དང་ཆད་ལྷག་ཀྱང་མང་པོ་མཐོང་ཐུབ་ལ། བོད་འགྱུར་མའི་ཁྲོད་དུ་རྒྱ་ཡིག་གི་ནང་དོན་དང་འབྲེལ་བ་མེད་པའི་ནང་དོན་སྐོར་ཡོད་པའང་མཐོང་ཐུབ། དེ་དག་ལ་རྒྱུ་རྐྱེན་གཉིས་ཡོད་བསམ་སྟེ།གཅིག་ནི་བོད་ཡིག་ཏུ་བསྒྱུར་མཁན་གྱིས་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་པར་གཞི་གཞན་ཞིག་གཞི་བཟུང་བ། གཉིས་ནི་བོད་ཡིག་ཏུ་བསྒྱུར་མཁན་གྱིས་ཁ་སྣོན་བྱས་པའམ་ཡང་ན་ཕྱི་རྗེས་ཀྱི་མི་རྣམས་ཀྱིས་བསམ་བཞིན་དུ་ནང་དོན་ཁ་སྣོན་བྱས་པ་ཡིན་སྙམ། འགྱུར་ཡིག་ལ་འདི་ལྟ་བུའི་བཟོ་བཅོས་བྱས་ཀྱང་བོད་བཙན་པོའི་དུས་སྐབས་ཀྱི་བོད་མི་རྣམས་ཀྱིས་བསམ་གཏན་པའི་ལོ་རྒྱུས་ལ་རྒྱུས་ལོན་དང་བསམ་གཏན་པའི་དགོངས་དོན་ལ་གོ་བ་ཟབ་མོ་ལེན་པར་འགོག་ཐབས་མེད་པའོ།།
མཆན་འགྲེལ།
①ཨོའུ་ཨད་ཡཱ་མཱ་དྷ་ཡཱི་ཞུང་། 《བོད་འགྱུར་མའི་ལིང་ཀ་མཁན་ཕོ་དང་སློབ་མའི་མདོའི་རྩོམ་གྲུབ་ལོ་དུས་ཀྱི་གནད་དོན》 《སངས་རྒྱས་ཆོས་ལུགས་ཀྱི་ཡིག་ཆ་དང་ཞིབ་འཇུག་》གི་ཤོག་གྲངས་191－209 ཁེའུ་ཐཱོའོ། ཞཱོའོ་བཱ་43ལོར།
②ཨོའུ་ཨད་ཡཱ་མཱ་དྷ་ཡཱི་ཞུང་། 《བོད་འགྱུར་མའི་ལིང་ཀ་མཁན་ཕོ་དང་སློབ་མའི་མདོར་དཔྱད་པ》 《རྒྱ་གར་སངས་རྒྱས་ཆོས་ལུགས་ཞིབ་འཇུག་》གི་དེབ་21པའི་ཤོག་གྲངས་90－95 ཞཱོའོ་བཱ་48ལོར།
③ཨོ་ཁེ་མོའོ་ཐོའོ། 《ལིང་ཀ་མཁན་ཕོ་དང་སློབ་མའི་མདོའི་ཞིབ་འཇུག་དང་པོ། གཉིས་པ།》 《ཏུང་ཧུང་འཆད་ཁྲིད་》པོད་8པ། ཏཱ་ཏུང་པར་སྐྲུན་ཁང་གིས་སྤྱི་ལོ་1981ལོར། འཇར་པན་ཏུང་ཅིན།
④S.T.710.p27a:རྟགས་འདིའི་ཁྲོད་s.tནི་དབྱིན་ཇིར་ཉར་ཡོད་པའི་བོད་ཡིག་གི་ཤོག་དྲིལ་གྱི་རྟགས་ཡིན་ལ། 710ནི་ཡིག་ཆའི་ཨང་གྲངས་ཡིན། p27a ནི་བོད་ཡིག་གི་མ་ཕྱིའི་ཤོག་གྲངས་27པའི་aངོས་ཡིན།
⑤ཡིག་ཆ་འདིའི་མ་ཕྱིའི་ཁྲོད་ཡིག་ནོར་དང་ཚིག་སྐྱོན་སོགས་མང་མོད། ཡིག་ཆའི་མ་ཕྱིའི་དང་ཐོག་གི་རྣམ་པ་དེ་མཚོན་ཕྱིར་ནོར་བཅོས་སོགས་ཅི་ཡང་བྱས་མེད།
⑥ཁིའུ་འད་བར་ཏ་ར་ཞེས་པ་ནི་求那跋陀羅ཞེས་པའི་བོད་འགྱུར་གྱི་མིང་ཡིན་ལ།
⑦མཁན་པོ་མ་ཧ་ཡན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལེགས་སྦྱར་སྐད་དུ་ma ha ya naཞེས་ཟེར་ལ། མ་ཧ་ཡ་ན་ཞེས་པའི་བསྡུས་མིང་ཡིན། དེའི་ནང་དོན་ནི་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་དགོངས་དོན་ལ་གོ་དགོས་ལ། འདིར་སུང་ལྷོ་མའི་དུས་སྐབས་ཀྱི་求那跋陀罗ཞེས་པར་གོ་དགོས།
⑧ལོའི་མྱིང་འགྭན་ཀྭ་ཞེས་པ་ནི་ལོ་རྟགས་ཤིག་སྟེ། རྒྱའི་ཡིག་ཚང་ཏུ་元嘉年ཞེས་བཀོད་ཡོད་ལ། ཧ་ལམ་སྤྱི་ལོ་424—453བར་གྱི་དུས་སྐབས་ལ་ངོས་འཛིན་དགོས།
⑨ཀྭང་ཅུར་ཞེས་པ་廣州ཞེས་པའི་བོད་འགྱུར་ཡིན་།
⑩རྒྱ་རྗེ་སྩོང་ཏ་ཆོས་ཞེས་པ་ནི་རྒྱའི་སྐད་ཀྱི་宋太祖ཞེས་པ་དེ་ཡིན་ལ། སུང་རྒྱལ་རབས་ཀྱི་གོང་མ་宋文帝ཞེས་པར་གོ་དགོས།
⑾ཏན་ཡང་ཀུན་ཞེས་པ་ནི་རྒྱའི་སྐད་ཀྱི་丹陽郡ཞེས་པའི་དོན་ནོ། དེང་གི་安徽当涂丹阳镇ཟེར་བའི་ས་ཆ་དེར་ངོས་འཛིན་དགོས།
⑿བསྩུ་ཞེས་པ་ནི་བསུ་ཞེས་པའི་བརྡ་རྙིང་མའི་འབྲི་ཚུལ་ལོ།།
⒀《楞伽師資記》རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་ནི་《大正新脩大藏經》第八十五冊 No.2837ལས་དྲངས།
⒁འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་དེ་ལྟའོ་ཞེས་ཟེར་ཏེ།། ཀུན་བཏུལ་ཕབ་ནས།། ཕྱོགས་ཤིང་རྟེན་དུ་བཅུགསྟེ།། མཐའ་ཡུན་གྱི་ཆོས་ཡིན་དུ་འཛིན་ཏོ།། ཞེས་པའི་ཚིག་འདི་གསུམ་ལ་རྒྱ་ཡིག་གི་འགྱུར་མེད།
⒂ཡིན་བར་མྱི་ཤེས་པ་དེ་ཤིན་དུ་སྡུག་གོ། ཞེས་པར་རྒྱ་ཡིག་གི་འགྱུར་མེད།
⒃ཡིད་ཐ་དད་པ་ལྟ་སྨོས་ཀྱང་ཅི་དགོས་ཞེས་པར་རྒྱ་ཡིག་གི་འགྱུར་མེད།
⒄ གྱི་ན་བྱ་ཞིང་གཞན་ལ་སྦྱིན་དུ་མྱི་རུང་ཞེས་པའི་ཚིག་འདི་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་སྟེང་མེད།
⒅མཚམས་འདིར་བོད་ཡིག་གི་འགྱུར་དང་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་གཉིས་ཐོ་གཏུག་དཀའ།
⒆མཚམས་འདིར་བོད་ཡིག་གི་འགྱུར་དང་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་གཉིས་ལ་ཁྱད་པར་ཅུང་ཆེ།
⒇མདོ་རྣམ་པ་བཞི་ཞེས་པ་ནི་མདོར་ན་རྣམ་པ་བཞི་ཡོད་དེ་ཞེས་པའི་དོན་ནོ།།
（21）བྱང་ཆུབ་གྱི་སེམས་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པར་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་དང་ཐོ་གཏུག་དཀའ་སྟེ། རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་སྟེང་是菩薩心也ཞེས་བཀོད་འདུག
（22）ངོ་བོ་ཉིད་གཙང་བས་ན། མྱིང་མཉམ་སྙོམས་པའི་སེམས་ཤེས་བྱའོ་ཞེས་པར་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་སྟེང་རྙེད་དཀའ།
（23）ཕྱི་མོ་ནས་ཡོད་དེ་རྒྱུ་ལས་ཐོབ་པ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་རྒྱ་ཡིག་གི་འགྱུར་དང་ཐོ་གཏུག་དཀའ་སྟེ། རྒྱ་ཡིག་གི་སྟེང་དུ་從因得ཞེས་བཀོད་ཡོད།
（24）འདི་ལྟར་བུར་ཤེས་པ་དེའི་མྱིང་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་པར་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཡིག་སྟེང་འདི་ལྟར་བཀོད་ཡོད་དེ། 如此之人。勝上廣大。圓攝無礙。得繁與。是為大乘。
（25）མཚན་མ་ཞེས་པ་ནི་རྒྱ་ཡིག་གི་འགྱུར་སྟེང་བལྟས་ན་མཚན་མོའི་དོན་ནོ།།
（26）རྒྱ་རྗེ་འགུའྀ་ཞེས་པར་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་སྟེང་魏朝ཞེས་བཀོད་འདུག
（27）ཆོས་གསུམ་གྱི་མཁན་པོ་བོད་དེ་དར་མ་ཞེས་པ་ནི་三藏法師菩提達摩ཞེས་པ་དེ་ཡིན་ལ། ལེགས་སྦྱར་སྐད་དུ་Bodhidharmaཟེར།
（28）མཚམས་འདིར་བོད་ཡིག་གི་འགྱུར་མེད།
（29）དགེ་སློང་དེའུ་ཡུག་དང་ཡེ་ཀ་ཞེས་པ་ནི་沙門道育、惠可གཉིས་ཀྱི་བོད་འགྱུར་གྱི་མིང་ངོ་།།
（30）ཉི་མ་གཅིག་ཙམ་གྱི་ཚོད་དུ་འཛིན་ཏེ་ཞེས་པ་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་སྟེང་རྙེད་དཀའ།
（31）མཚམས་འདིར་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་སྟེང་弟子曇林序ཞེས་པ་ཞིག་བཀོད་ཡོད་མོད། བོད་ཡིག་གི་འགྱུར་སྟེང་བསྒྱུར་མེད།
（32）བོད་ཡིག་གི་ཤོག་དྲིལ་སྟེང་སྣོག་བསུབ་ཚབ་ཆེ་བས་ཡི་གེ་ངོས་ཟིན་དཀའ་ལ། རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱིར་བལྟས་ན་བོད་འགྱུར་མའི་ཁྲོད་འཁྱམས་ཏེ་ཡིན་པ་འདྲ།
（33）བོད་ཡིག་གི་ཤོག་དྲིལ་སྟེང་སྣོག་བསུབ་ཚབ་ཆེ་བས་ཡི་གེ་མི་གསལ་ལ། རབ་རིབ་སུ་གྱུར་བའི་ཁྲོད་བོད་ཡིག་གི་མོད་གྱི་ཡིན་པ་འདྲ་བ་ཞིག་མཐོང་མོད། གཏན་ཁེལ་བྱེད་དཀའ།
（34）བོད་ཡིག་གི་ཤོག་དྲིལ་སྟེང་མཚམས་འདིར་མི་གསལ་ལ་། རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་སྟེང་རིགས་བསྒྲེས་ན་ཕལ་ཆེར་བབས་སྟེ་ཡིན་པ་འདྲ།
（35）མྱིའི་ཁྱིམ་ཞེས་པ་ནི་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་སྟེང་火宅ཞེས་བཀོད་ཡོད་པས། བོད་ཡིག་ལ་བསྒྱུར་དུས་ཕལ་ཆེར་ནོར་སོང་བ་འདྲ་སྟེ། མྱེ་ཁྱིམ་ཞེས་བཀོད་ན་ཡང་དག་པར་མཐོང་ངོ་།།
（36）ངོ་བོ་ཉི་ཞེས་པའི་ཉི་ཡིག་ནི་ཡིག་ནོར་ཡིན་ཏེ། ངོ་བོ་ཉིད་ཅེས་བཀོད་ཚེ་ཡང་དག་པར་མཐོང་ངོ་།།
（37）རྒྱ་ཡིག་གི་དུམ་མཚམས་འདིའི་བོད་ཡིག་གི་འགྱུར་བཙལ་མ་རྙེད།
（38）此段落中“其可禪師。俗姓姬。武牢人”这三句未译外，其余均可对应，且译文准确。
（39）ལྔ་ཕུང་ཞེས་པ་ནི་ཕུང་པོ་ལྔ་ཞེས་པ་དང་དོན་གཅིག་སྟེ། གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ། ཚོར་བའི་ཕུང་པོ། འདུ་ཤེས་ཀྱི་ཕུང་པོ། འདུ་བྱེད་ཀྱི་ཕུང་པོ། རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཕུང་པོ་སོགས་ལྔའོ།།
（40）བོད་ཡིག་གི་འགྱུར་སྟེང་སྣོག་བསུབ་བྱས་ཡོད་པས་ཡི་གེ་ངོས་འཛིན་བྱེད་དཀའ་ལ། ཚིག་གི་སྔ་ཕྱི་དང་གོང་འོག་ཏུ་བལྟས་ན་ཕལ་ཆེར་ཕྱི་ཡིན་པ་འདྲ།
（41）བོད་ཡིག་གི་འགྱུར་སྟེང་སྣོག་བསུབ་བྱས་ཡོད་པས་ཡི་གེ་ངོས་འཛིན་བྱེད་དཀའ་ལ། ཚིག་གི་སྔ་ཕྱི་དང་གོང་འོག་ཏུ་བལྟས་ན་ཕལ་ཆེར་ཆབ་རོམ་ཡིན་པ་འདྲ།
（42）མཚམས་འདིར་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་དང་བོད་ཡིག་གཉིས་ཐོ་གཏུག་དཀའ།
（43）བོད་ཡིག་གི་འགྱུར་སྟེང་སྣོག་བསུབ་བྱས་ཡོད་པས་ཡི་གེ་ངོས་འཛིན་བྱེད་དཀའ་ལ། ཚིག་གི་སྔ་ཕྱི་དང་གོང་འོག་ཏུ་བལྟས་ན་ཕལ་ཆེར་ཆོས་ཡིན་པ་འདྲ།
（44）ཆོས་ཀྱི་ཡི་གེ་ན་རེ་ཞེས་པ་ནས་སྤྱོད་པ་ཡོད་པའི་ནང་ན་འདུག་ན་ཞེས་པའི་བར་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་སྟེང་རྙེད་དཀའ།
（44）ཤིང་གི་ནང་གྀ་མྱེ་དང་མཚུངསོ་ཞེས་པ་ནི་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱིའི་སྟེང་བལྟས་ན། 水中有火ཞེས་ཡིན་པས། བོད་ཡིག་གི་འགྱུར་ནི་སྐྱོན་ཅན་ཡིན་འདུག་སྟེ། ཡང་དག་པར་བསྒྱུར་ན་ཆུའི་ནང་གི་མྱེ་དང་མཚུངས་ཞེས་ཡིན།
（45）བོད་ཡིག་གི་འགྱུར་སྟེང་སྣོག་བསུབ་བྱས་ཡོད་པས་ཡི་གེ་བོས་འཛིན་བྱེད་དཀའ་ལ། ཚིག་གི་སྔ་ཕྱི་དང་གོང་འོག་ཏུ་བལྟས་ན་ཕལ་ཆེར་མོད་གྱི་ཡིན་པ་འདྲ།
（46）བོད་ཡིག་གི་འགྱུར་སྟེང་སྣོག་བསུབ་བྱས་ཡོད་པས་ཡི་གེ་བོས་འཛིན་བྱེད་དཀའ་ལ། ཚིག་གི་སྔ་ཕྱི་དང་གོང་འོག་ཏུ་བལྟས་ན་ཕལ་ཆེར་མ་ཉམས་ཡིན་དགོས།
（47）ཁས་ཆོས་ཀྱི་ཡི་གེའི་གཞུང་པླགས་ལ་སེམས་བཤིག་སྟེ། སངས་རྒྱས་གྲུབ་པར་ཚོལ་བ་ནི་ཁྲི་ལ་འང་གཅིག་མྱེདོ་ཞེས་པའི་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་རྙེད་དཀའ།
（48）ཆོས་ལམ་མ་སྤྱད་མ་སྦྱངས་ཞེས་པའང་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་སྟེང་རྙེད་དཀའ།
（49）བོད་ཡིག་གི་འགྱུར་སྟེང་སྣོག་བསུབ་བྱས་ཡོད་པས་ཡི་གེ་ངོས་འཛིན་བྱེད་དཀའ་ལ། ཚིག་གི་སྔ་ཕྱི་དང་གོང་འོག་ཏུ་བལྟས་ན་ཕལ་ཆེར་འཇིང་ཡིན་པའམ་ཡང་ན་འཛིང་ཡིན་པ་འདྲ།
（50）བོད་ཡིག་གི་འགྱུར་སྟེང་སྣོག་བསུབ་བྱས་ཡོད་པས་ཡི་གེ་ངོས་འཛིན་བྱེད་དཀའ་ལ། ཚིག་གི་སྔ་ཕྱི་དང་གོང་འོག་ཏུ་བལྟས་ན་ཕལ་ཆེར་འཇིང་ཡིན་པའམ་ཡང་ན་འཛིང་ཡིན་པ་འདྲ།
（51）རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་སྟེང་བལྟས་ན་華嚴經第七卷中說ཞེས་བཀོད་འདུག་པས། ་སྡོང་པོས་བརྒྱན་པའྀ་མདོའི་བམ་པོ་བདུན་པ་ལས་ཞེས་བཀོད་ཚེ་ཡང་དག་པར་སེམས།
（52）ནུབ་ཕྱོགས་སུ་དྲང་པོ་ཚོར་བར་ཞུགས་ན་ཤར་ཕྱོགས་སུ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གཡོས་ཏེ་ཞེས་པའི་ཚིག་འདི་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱིའི་སྟེང་རྙེད་དཀའ།
（53）於老年身三昧起。老年身入正受ཞེས་པ་བོད་ཡིག་གི་འགྱུར་སྟེང་རྙེད་དཀའ་བས་ཕལ་ཆེར་བསྒྱུར་མེད།
（54）མཚམས་འདིར་བོད་ཡིག་འགྱུར་ལ་ཆད་ལྷག་ཡོད།
（55）མ་ཕྱི་སྟེང་隋朝ཞེས་པ་དེ་ཡིན།
（56）ཤུ་ཙྀའུའི་སི་ཀོང་གྀ་རི་ཞེས་པར་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་སྟེང་舒州思空山ཞེས་པ་དེ་ཡིན།
（57）དགེ་འདུན་མཁས་པའི་བརྗོད་པའི་ཡི་གེ་ཞེས་པ་ནི་བསྟན་བཅོས་ཤིག་གི་མིང་ཡིན་ཏེ། རྒྱའི་མ་ཕྱིའི་སྟེང་高僧傳ཞེས་བཀོད་ཡོད།
（58）ཚན་ཞེས་པ་ནི་བསམ་གཏན་མཁན་པོ་ཞིག་གི་མིང་སྟེ། རྒྱའི་མ་ཕྱིའི་སྟེང་དུ་粲禪師ཞེས་བཀོད་ཡོད།
（59）བོད་ཡིག་གི་འགྱུར་སྟེང་སྣོག་བསུབ་བྱས་ཡོད་པས་ཡི་གེ་ངོས་འཛིན་བྱེད་དཀའ་ལ། ཚིག་གི་སྔ་ཕྱི་དང་གོང་འོག་ཏུ་བལྟས་ན་ཕལ་ཆེར་ཀོང་ཡིན་པ་འདྲ།
（60）དེའུ་སྩིན་ཞེས་པ་ནི་རྒྱའི་མ་ཕྱིའི་སྟེང་དུ་道信ཞེས་བཀོད་ཡོད།
（61）ལང་ཀའྀ་ཡོན་པ་དང་དྲང་པོ་བྱེ་བྲག་དབྱེ་བའྀ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི། སེམས་བདེ་བའི་གཞུང་གི་མདོ་ན་རེ། འཕྲུལ་གྱྀ་ཆོས་ལམ་ནྀ་ཁ་རོག་སྟེ་ཚིག་གིས་ཞར་ལས་མྱི་བཤདོ་ཞེས་པའི་ཚིག་འདི་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱིའི་སྟེང་རྙེད་དཀའ།
（62）བོད་ཡིག་གི་འགྱུར་སྟེང་སྣོག་བསུབ་བྱས་ཡོད་པས་ཡི་གེ་ངོས་འཛིན་བྱེད་དཀའ་ལ། ཚིག་གི་སྔ་ཕྱི་དང་གོང་འོག་ཏུ་བལྟས་ན་ཕལ་ཆེར་གོས་གྱི་ཡིན་པ་འདྲ།
（63）བོད་ཡིག་གི་འགྱུར་སྟེང་སྣོག་བསུབ་བྱས་ཡོད་པས་ཡི་གེ་ངོས་འཛིན་བྱེད་དཀའ་ལ། ཚིག་གི་སྔ་ཕྱི་དང་གོང་འོག་ཏུ་བལྟས་ན་ཕལ་ཆེར་གཅིག་ཡིན་པ་འདྲ།
（64）བོད་ཡིག་གི་འགྱུར་སྟེང་སྣོག་བསུབ་བྱས་ཡོད་པས་ཡི་གེ་ངོས་འཛིན་བྱེད་དཀའ།
（65）རྒྱ་རྗེ་ལྀའི་ཚེ་ཞེས་པར་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་སྟེང་དུ་唐朝ཞེས་བཀོད་འདུག
（66）ཆིའུ་ཤོང་གྀ་རི་ཞེས་པར་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་སྟེང་蘄州雙峰山ཞེས་བཀོད་འདུག
（67）བོད་ཡིག་གི་འགྱུར་སྟེང་སྣོག་བསུབ་བྱས་ཡོད་པས་ཡི་གེ་ངོས་འཛིན་བྱེད་དཀའ་ལ། གོང་འོག་གི་ནང་དོན་ལ་བལྟས་ན་སྤོན་ཡིན་པ་འདྲ་ལ། བསམ་གཏན་གྱྀ་མཁན་པོ་ཧ་ཧོ་སྤོན་ཞེས་པར་རྒྱ་ཡིག་གི་མ་ཕྱི་སྟེང་དུ་其信禪師ཞེས་བཀོད་ཡོད།
（68） ཕོ་དགེ་བ་དང་མོ་དགེ་བ་ལ་ལ་ཞིག་ཅྀག་སྤྱོད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དུ་འཇུག་པར་འདོད་ན།། སྔར་ཤེས་རབ་གྱི་ཕ་ལོགས་སུ་ཕྱིན་པ་དྲིས་ཏེ།། བཤད་པ་བཞིན་དུ་བསླབས་ན།། གདོད་གཅིག་སྤྱོད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དུ་འཇུག་ནུས་ཏེ། ཆོས་གྱི་ཁམས་གྱི་རྐྱེན་བཞིན་དུ། མྱི་ནུར་མྱི་འཇུག་ཅིང།། བསམ་གྱིས་མྱི་ཁྱབ་ལ་ཐོགས་པ་མྱེད་མཚན་མ་མྱེད་དོ་ཞེས་པའི་དུམ་ཚན་འདི་རྒྱ་ཡིག་མ་ཕྱི་སྟེང་རྙེད་དཀའ།
（69）ཨོའུ་ཨད་ཡཱ་མཱ་དྷ་ཡཱི་ཞུང་། 《བོད་འགྱུར་རིག་པ་ཡང་དག་པར་ངེས་པའི་ཞིབ་འཇུག》《བསམ་གཏན་པའི་རིག་གནས་ཞིབ་འཇུག་ཁང་གི་དུས་དེབ་》དེབ་8པའི་ཤོག་གྲངས་62 ཞོའོ་བཱ་51ལོར།
（70）དཔའ་བོ་གཙུག་ལག་ཕྲེང་བ། 《ཆོས་འབྱུང་མཁས་པའི་དགའ་སྟོན།》 པེ་ཅིན་མི་རིགས་དཔེ་སྐྲུན་ཁང་གིས་སྤྱི་ལོ་1986ལོར་པེ་ཅིན་དུ། ཤོག་གྲངས་416-417གསལ།
